ริโอ้เลื่อนมือไปดึงกางเกงชิองออกจากตัว
ร่างกายแข็งแกร่งแต่ก็ยังคงความน่าถนุถนอมและน่าฟัดไปในตัว ใครมันจะทนไหวกันล่ะ
นี้คนที่รักมาอยู่ตรงหน้าด้วยสภาพเปลือยเปล่าแล้วนี่น่า
“อย่าใช้คำพูดถ่อยๆนั้นกับฉัน...มันน่าอายออก”
ชิองใช้สองมือปกปิดแก่นกายสวนน่ารักเอาไว้
สีขาวใสเชิญชวนให้ริโอ้ยกยิ้มหัวเราะหึๆในลำคอ โน้มหน้ามาช้อนปลายคางชิองให้เงยขึ้นสบกันประทับริมฝีปากลงบนริมฝีปาก
ปลายคางเล็กๆ ไล่จูบลำคอ เนินอกขาวๆ ตุ่มแต้มเล็กๆสีสดถูกครอบครองด้วยกลีบปาก
ชุ่มไปด้วยน้ำลายอุ่นๆให้หัวนมเย็นชื่น
“อยะ
อย่าสิ ตรงนั้นมัน...”
จ๊วบ
เสียงดูดดังจ๊วบจ๊าบก้องกังวาลในหัวของชิอง
เขาทั้งขนลุก ทั้งเสียวซ่านไปในเวลาเดียวกัน ร่างกายของชิองบิดเร้าๆบนเตียง
มือกำผ้าปูเตียงที่ยับยู่ยี้จากการนอนกลางวันของทั้งสองคนเอาไว้แน่น
“อึ่ก..อื้อ...มัน..”
“หึๆ
จ๊วบ”
ชิองงับยอดอกซ้ำๆตวัดปลายลิ้นเลียให้ชิองแอ่นหน้าอกรับ
บิดตัวซ้ายทีขวาทีหนีจากความเสียวซ่านจากริมฝีปาก ดวงตาเจ้าเล่ห์ของริโอ้ไล่มองไปทั่วร่างของชิอง
ฝ่ามือใหญ่ไล่ตะปบก้อนเนื้อนูนๆตรงหน้าอก ลากปลายนิ้ววนหลุมเล็กๆตรงเนินหน้าท้อง
เขี่ยฝ่ามือของชิองให้เปิดเผยแกนกายเล็กๆ
“อื้อ”
ชิองพลิกตัวหนีมือใหญ่
หันก้นเนียนๆเข้าหาริโอ้แทนคว้าหมอนมาหนุนซุกหน้ากับหมอนไร้คำพูดใดๆออกจากปากชิอง
ริโอ้ยกยิ้มมุมปากขยับถอดเสื้อผ้าตัวเองออกจนหมดทิ้งไว้ปลายเตียงโดยไม่สนว่ามันจะตกไปอยู่ส่วนไหนของห้อง
กลับมาคร่อมทับด้านหลังของชิอง
“อยากให้ฉันทำเร็วๆอย่างนั้นเหรอ?
หืม? ไหน ขอร้องฉันหน่อยเป็นไง?”
“อย่าพูดมากน่า...ถ้าไม่รีบทำฉันจะเปลี่ยนใจแล้วนะ”
“หึๆ
แน่ใจเหรอว่านายจะเปลี่ยนใจ?”
ฝ่ามือใหญ่ลูบไปตามแผ่นหลังของชิอง
บีบคลึงเบาๆไปทั่วไหล่พร้อมกับไล่ต่ำลงเรื่อยๆจนถึงสะโพกด้านหลัง
กำแก้มก้นเนียนๆเต็มไม้เต็มมือ
“ซี้ดด
น้องชายฉันมันแข็งปั๊กสุดๆเลยนะ”
ฟึ่บ
ริโอ้ขยับสะโพกให้แก่นกายแข็งขืนเบียดเสียดเข้าไปในร่องก้นนุ่มๆฝ่ามือขยำก้นนุ่มๆให้บีบรัดแก่นกายของตัวเองเอาไว้อย่างเอาแต่ใจ
ก็ทำแบบนี้แล้วมันรู้สึกดีสุดๆไปเลยนี่น่า
“เห็นไหม?”
“อื้อ...รู้แล้ว”
ริโอ้ยกยิ้มกว้างกว่าเดิมปลายนิ้วกดไปยังจุดอ่อนตรงแผ่นหลังที่เขารู้ดีที่สุด
ไม่ว่าจะส่วนไหนของชิอง ริโอ้ก็รู้ลึก รู้ซึ้งถึงกระดูกดำ
ชึ่บ
ริโอ้สอดปลายนิ้วเข้าไปในช่องทางคับแคบเพื่อเบิกทางพรมจูบไปตามแผ่นหลังให้ชิองหายใจไม่เป็นจังหวะ
เพราะว่าอยากจะถนุถนอมชิองเอาไว้ การที่เขาทำแบบนี้นอกจากจะทำให้ชิองมีอารมณ์ร่วมแล้วชิองเองก็จะได้ไม่เจ็บตัวอีกต่างหาก
“เท่านี้ก็คงพอแล้วใช่ไหม?”
“ถามอยู่ได้
รีบๆทำเถอะน่า”
เมื่อคนข้างล่างเร่งเขาหนักหนาริโอ้ก็เหมือนจะมีความคิดอะไรดีๆ
คนเจ้าเล่ห์เลียขอบริมฝีปากตัวเองอีกครั้งก่อนจะดึงแขนชิองให้ชิองกลับขึ้นมานั่งทำตาปริบๆอยู่บนตักเขาแทน
การยิ้มเจ้าเล่ห์เตือนชิองแล้วว่าต้องมีเรื่องอะไรให้เขาอับอายต่อจากนี้แน่ๆ
“งั้นก็ทำเองเลยสิ”
แล้วมันก็เป็นอย่างที่เขาคิดจริงๆเมื่อริโอ้จะให้เขาเป็นคนรุกในเกมรักครั้งนี้
“ชิ
นายนี้มัน...”
“หึๆ
ฉันมันทำไมเหรอ?”
ริโอ้เอนหลังนอนราบลงไปอย่างสบายใจล๊อกเอวชิองเอาไว้ให้ชิองขึ้นไปอยู่ด้านบน
เนื้อขาบดเบียดกับขาอ่อนของริโอ้ สภาพเปลือยปลายไร้เสื้อผ้าปกปิดมันช่างทำให้พวกเขาตื่นเต้นดีจริง
ริโอ้กำลังซู่ซ่าเพราะความใกล้ชิดของร่างกาย
“เจ้าเล่ห์นักนะ”
ชิองยืดตัวตรงใช้สองมือยันแผงอกของริโอ้เอาไว้
การแอ่นก้นงามๆสง่างามอย่างกับกำลังประทับอยู่บนอานม้า
การสัมผัสเบาๆที่หน้าอกของริโอ้เพิ่มลีลาเป็นการยั่วยวนทางสายตา
ปลายนิ้วกรีดไปตามแผงอก ไล่ต่ำลงไปถึงหน้าท้อง
ขยับมานั่งทับบนแก่นกายแข็งขืนตามความปรารถนาของตัวเอง
“หึๆ
ไม่งั้นจะมัดใจนายได้ยังไงล่ะ หืม?”
ริโอ้ขยำก้นของชิองเอาไว้ยกยิ้มชอบอกชอบใจกับการยกสะโพกยั่วยวน
มือเรียวที่กำลังสัมผัสแก่นกายของเขา จัดให้มันอยู่ในตำแหน่งที่ได้ที่ก่อนจะกดสะโพกลงไปให้แก่นกายลอดเข้ามาในช่องทางเล็กๆ
สวบ
“อึ่ก...อืออ”
ชิองก้มหน้ากัดริมฝีปากแน่น
หลับตาปี๋ตอนที่แก่นกายใหญ่มันกระทุ้งเข้ามาถึงท้องน้อย
แม้จะอยู่ในท่านี้หลายต่อหลายครั้งแต่เขาก็ไม่เคยชินเลยกับแก่นกายที่เข้ามาลึกขนาดนี้
“อย่าก้มหน้าแบบนั้นสิ...ฉันอยากจะเห็นหน้านายชัดๆ”
“อึ่ก
ดะ เดี๋ยว อย่าเพิ่ง...”
ชิองฮุบอากาศเข้าเต็มปอด
ถอดลมหายใจออกมายาวเหยียดแล้วขยับมือมาผสานมือของริโอ้
“ดีขึ้นไหม?”
ริโอ้น่ะนึกเป็นห่วงท่าทางที่ชิองแสดงออกอยู่หรอก
แต่เห็นแบบนี้แล้วเขาก็ชอบใจแล้วก็อยากจะขอเอาแต่ใจอีกนิดโดยการขยับสะโพกทำเหมือนว่าจะขยับตัวให้มันเข้าที่เข้าทางกว่านี้
และนั้นก็ทำให้ชิองกัดริมฝีปากตัวเองซะแน่น
“อึ่ก...อย่า
อย่าเพิ่งขยับ”
ชิองร้องห้ามด้วยเสียงแหบพร่า
กลืนน้ำลายให้หายฝืดคอถอนหายใจยาวเหยียดแล้วยืดตัวขึ้นอีกครั้ง
การร่อนสะโพกเบาๆปรับจูนร่างกายให้เข้ากัน จุดเชื่อมต่อที่เดี๋ยวแนบสนิทชิดกัน
เดี๋ยวแยกออกห่างเพื่อความหรรษาตอนกดกระแทกลงไปแนบชิดกันอีกครั้ง
“อื้ออ
อึ่ก...”
ชิองกัดปากครางออกมาเบาๆตอนที่กดสะโพกลงไปจนสุด
อาการกระตุกเล็กๆทำให้คนตัวเล็กด้านบนห่อไหล่มือสั่นกับความเสียวซ่านที่สอดเข้ามาในตัว
ไม่ต่างจากคนด้านล่างที่กำลังซี้ดปาก ฝ่ามือที่กำก้อนนุ่มๆเต็มไม้เต็มมือช่วยประคองให้ขยับได้ง่ายขึ้น
“ชิอง..ขยับอีกเถอะ
ฉันจะทนรอไม่ไหวแล้ว”
ริโอ้ขยับสะโพกขึ้นลงนำทางให้ชิองทำหน้าบูดเบี้ยวไปตามอารมณ์ใคร่
ริโอ้จะทนไม่ไหวอยู่แล้วหากชิองยังยืดเยื้อการขยับสะโพกไว้แบบนี้เขาคงจะกระอักเลือดตายเพราะความต้องการ
“ดะ
เดี๋ยวก่อน อีกนิดนึง”
ชิองกัดริมฝีปากตัวเองเบาๆอีกนิดจนขาวซีด
ร่อนสะโพกเป็นวงเพื่อให้ตัวเองคุ้นชิน เวลาอีกนิดของชิองมันช่างยาวนานซะจนเจ้าของชื่อริโอ้กัดฟันกรอด
ฟึ่บ
ฟึ่บ ฟึ่บ
ชิองเริ่มขยับสะโพกเร็วขึ้นช่วยลดอาการหิวโหยลงไปได้บ้าง
แต่มันกลับกระตุ้นสัณชาตญาณของสัตว์ป่าให้เผยออกมาจนได้ การขึ้นขย่มขึ้นลงตามจังหวะหายใจราวกับกำลังควบม้าในจังหวะม้าเดินเยาะๆ
หน้าท้องที่กำลังกระเพื่อมตามแรง แผ่นหลังที่เยียดตรง หน้าอกที่กำลังชูชันแอ่นรับฝ่ามือที่เลื่อนมากำหน้าอกนูนๆ
“อึ่ก
อืออ อาห์...ริโอ้..หายใจไม่ทัน”
ชิองยันสองมือไว้กับเตียงโน้มทั้งตัวลงมานอนทับด้านบนกายของริโอ้
เมื่อชิองเริ่มรู้สึกชินคุ้นเคยกับความรู้สึกวาบหวามนี้มาแล้วริโอ้ก็ขยับสะโพกขึ้นให้แก่นกายเข้าไปกระแทกจุดอ่อนไหวภายในร่างของชิอง
โอบเอวชิองเอาไว้พรมจูบไปบนข้างแก้มของคนที่ซบหน้ากับคอเขา
“อึ่ก
อือออ ชิอง...เก่งมาก”
“อาห์...อ๊ะ
ตรงนั้นมัน...อือออ”
ริโอ้ขยับซอยสะโพกไม่ยั้ง
เอาแต่ใจตัวเองโดยการกอดสะโพกชิองเอาไว้ไม่ให้หนีจากการขยับสะโพกเข้าหาของตัวเอง
ร่างของชิองที่บดเบียดเข้าหาร่างกายของเขามันช่างนุ่มนิ่มน่าสัมผัสเอามากๆแม้เขาจะได้สัมผัสชิองมานับครั้งไม่ถ้วน
แต่ทุกครั้งริโอ้ก็ยังสัมผัสชิองด้วยความรักไม่เปลี่ยน
“อือออ
อาห์...ริโอ้..หะ หายใจไม่ทัน มันลึกเกินไป”
เพราะอยู่ในท่าที่ส่วนนั้นมันดันเข้ามาด้านในลึกมาก
ชิองก็เลยเปิดปากครางอย่างไม่อาย แก้มแดงล่ามไปถึงใบหูและลำคอ
มือกอดเข้าที่หัวของริโอ้ให้ริโอ้ยกคอขึ้นมาซุกไซร้ซอกคอ
“ชิอง
ไม่ไหวแล้ว”
ฟึ่บ
ริโอ้แทบจะทนไม่ไหวแล้วกับการยั่วยวนเขาด้วยเสียครางข้างๆหู
ฝ่ามือที่กอดหลังชิองอยู่แล้วก็รวบตัวชิองขึ้นแนบชิดตัวพลิกกายขึ้นไปอยู่ด้านบนให้แผ่นหลังของชิองแตะกับเตียงอีกครั้ง
มือข้างหนึ่งค้ำเตียงในขณะที่มืออีกข้างก็ยึดสะโพกชิองเอาไว้พร้อมกับโยกกายขยับสะโพกเขาหากัน
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วบนกับเสียงหอบและเสียงคราง
ชิองสะบัดหน้าไปมากับจังหวะที่รุนแรงขึ้นเมื่อริโอ้อยู่ในท่วงท่าที่ถนัดถนี่
การเอาแต่ใจแบบม้าพยศก็เริ่มขึ้น
ฟึ่บ
ฟึ่บ ฟึ่บ
“อ๊ะ..อาห์...ริโอ้..แฮ่ก
อืออออ อาห์”
เสียงครางดังก้องอยู่ข้างหูให้ริโอ้ที่กำลังซอยสะโพกเข้าหาความต้องการสัมผัสและครอบครองเมียรุนแรงกว่าเดิม
โน้มหน้าลงไปหา จุมพิตเข้าที่ริมฝีปากบางๆแล้วเม้มแน่นรุนแรงกว่าเดิมหลายสิบเท่า
ความเสียวซ่านที่แล่นพล่านไปทั่วทั้งตัวสลับความวูบวาบที่วิ่งไปมาทำสมองชิองขาวโพลนไปหมด
สองมือค่อยๆโอบรอบคอริโอ้บดเบียดริมฝีปากเข้าหากันและกัน
“อืมมม”
ริมฝีปากของชิองเปิดออกปล่อยให้ปลายลิ้นอุ่นสอดแทรกเข้ามาในปาก
ลิ้นนุ่มกำลังเกี่ยวพันกันพร้อมเสียงแลกน้ำลายและเสียงเนื้อกระทบเนื้อ ความอีโรติกที่ชิองเผลอจิกเล็บลงบนแผ่นหลังของริโอ้ให้ริโอ้ขมวดคิ้วเล็กๆก่อนจะยกยิ้มมุมปากกระแทกแก่นกายเข้าจุดกระสันเป็นการเอาคืน
“อ๊ะ...ฮ้า...ไม่ไหวแล้ว
ฉันจะ...”
แล้วแน่นอนว่าชิองเป็นฝ่ายผ่ายแพ้อีกตามเคย
คนตัวเล็กที่เป็นเบี้ยล่างขยับไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวของตัวเองเป็นสัญญาณบอกว่าชิองใกล้จะถึงฝั่งฝันแล้ว
ไม่ต่างจากริโอ้ที่กดไหล่ของชิองไว้กับเตียงอย่างลืมตัวแล้วเร่งสะโพกถี่รัวตามสัณชาตญาณ
“อาห์
ซี้ดด ชิอง รักนายนะ ฉันรักนาย”
“อึ่ก
อือออ”
ชิองเม้มริมฝีปากสบสายตากับคนที่กำลังเหงื่อซึมกับการออกแรงกับเรื่องลามกสร้างความสุขให้ตัวเองและตัวเขาด้วยความคิดว่างเปล่า
พยักหน้ารัวๆครางในลำคอแล้วเร่งฝ่ามือตัวเอง
“อึ่ก”
พรวด
ริโอ้ขยับกดแก่นกายแช่เข้าไปยังประตูหลังโน้มกายลงมานอนทับชิองที่กำลังกระตุกไปทั่งตัว
ช่องทางเล็กๆบีบรัดริโอ้มากกว่าเดิมตอนที่มาถึงจุดสุดยอด
น้ำสีขาวขุ่นมันทะลักออกมาล้นฝ่ามือของชิองที่รองรับเอาไว้อยู่ก่อนแล้ว
“แฮ่กๆ
รัก...ฉันก็รัก...นาย”
เสียงหอบปนเสียงบอกรักเบาหวิวลอยเข้าหูริโอ้ให้เจ้าตัวยกยิ้มมุมปาก
เงยหน้าจุ๊บปากของชิองเร็วๆลูบผมชิองอย่างเอ็นดูแล้วล้มตัวนอนข้างๆกอดชิองเอาไว้แน่น
“หึๆ
คิดว่าตัวเองควบม้าอยู่รึไง? หืม? หึๆ ถูกม้าควบซะเองนี้น่าขายหน้านะ”
“ริโอ้
ไอ้คนเจ้าเล่ห์”
“หึๆ”
ถึงชิองจะด่าริโอ้ก็เถอะแต่ชิองก็ใช้ทั้งสองมือโอบรอบคอคนรักเอาไว้ซะแน่น
สองขาที่โอบรัดรอบสะโพกริโอ้เอาไว้ กอดกันกลมอย่างกับกันและกันเป็นผ้าห่มเนื้อมนุษย์
แวมไพร์ตาแดงหลับตาพริ้มหอบหายใจระรัวกับการออกกำลังกายหลังตื่นนอนตอนเที่ยง
“หิวแล้ว”
“หึๆ
มาเถอะ ฉันจะหาอะไรให้กิน”
พ่อบ้านทำหน้าที่พ่อบ้านส่วนตัวได้ดี
รวมทั้งเรื่องบนเตียง และเรื่องนอกเตียง ริโอ้ก็ทำหน้าที่ของตัวเองได้ดี
ใต้สัญญาที่เรียกว่ารักที่เขาได้มาจากชิอง
ความรักที่ยั่งยืนไม่อาจหากาลเวลาใดๆมาหยุดมันไว้ได้
.....................................................
ตามอ่านต่อกันได้ที่นี้นะครับผม
