City vampire Nc 22

สวบ

 

โจไม่แม้แต่จะสบตาทาดิโอ้ ดึงแก่นกายของตัวเองออกมาก่อนจะดันขาทาดิโอ้ตั้งฉากกับเตียง สอดส่วนใหญ่โตเข้าไปภายในตัวโดยที่ไม่คิดจะเบิกทาง

 

"อือออ อ๊าาาา"

ถึงจะกัดปากกลั้นเสียงแล้วก็ตาม หากแต่ก็ทำใจไม่ทัน ถึงจะรู้ว่าโจจะทำอะไรกับตัวเอง แต่พอเจอเข้ากับตัวจริงๆแล้วมันก็เกินกว่าจะรับไหว

 

"ยัง มันไม่พอ"

 

ฟึ่บๆๆ

 

"อืออ อะ อะ อ๊าาาา โจ ผมเจ็บ โจ"

 

โจขยับสะโพกหนักแน่น ความเสียวซ่านทางร่างกายไม่ได้ช่วยให้สมองโจขาวโพลนหรือปัดความคิดเรื่องที่ทาดิโอ้ปฏิเสธความสัมพันธ์

 

"ชิ ทำไม ทำไมกัน ทั้งๆหงุดหงิดขนาดนี้"

 

ฟึ่บๆๆ

 

"อะๆ อ๊ะ โจ พะ พอ อึ่ก ผมเจ็บ เจ็บจริงๆ ปล่อยผม ปล่อยผมก่อน"

 

สวบ สวบ สวบ

 

ไม่คิดจะปล่อย และไม่คิดจะเบาแรง

 

เพราะอย่างนั้นแหละ ร่างของทาดิโอ้ถึงได้ปวดร้าวไปพร้อมๆกับความเสียว หากแต่ความเจ็บปวดมันมากเกินไปจนร่างกายจะทนรับไม่ไหว

 

กลิ่นคาวเลือดลอยแตะจมูกโจ ให้ดวงตาสีเลือดฉายชัดว่าต้องการ ทั้งเรื่องบนเตียง และเลือดของทาดิโอ้

 

แผล็บ

 

รสชาติหอมหวานของเลือดผสมมันยังติดอยู่ที่ปลายลิ้น ยิ่งคิดถึงโจก็ยิ่งกระหาย บวกกับร่างของทาดิโอ้ที่นอนครวญครางอยู่ใต้ร่างและกลิ่นเลือดจากช่องทางที่ตัวเองกระหนำกระแทกอย่างไม่มีความอ่อนนุ่มจนมันฉีก

 

ฟึ่บๆๆ

 

"อึ่ก ฮ้า อ๊าาาา โจ มันเจ็บ มัน ฮ้า อ๊าาาาา"

 

แววตาฉ่ำน้ำที่พอสะท้อนกับแสงของพระอาทิตย์ตกแล้วมันยิ่งดึงดูดสายตาของโจเข้าไปอีก

 

"อึ่ก ซี้ดดด ทาดิโอ้ อืออ"

ยิ่งได้เห็นท่าทางของทาดิโอ้ ได้ยินเสียงของทาดิโอ้ ได้สัมผัสตัวของทาดิโอ้ โจก็ยิ่งหงุดหงิด

 

เป็นของฉัน เป็นของฉัน นายต้องเป็นของฉันคนเดียว

 

"อึ่ก อ๊าาาา โจ มัน ฮึก มันเจ็บ"

 

พรวด

 

ช่องทางเล็กบีบรัดแน่นก่อนจะแสบไปทั้งช่องทาง สองมือก็ได้แต่กำผ้าปูเตียงในขณะที่โจก็โน้มตัวลงไปหา

 

"เป็นของฉัน..."

 

ง่ำ

 

"อ๊าาาาากกกกก"

 

สิ้นเสียงที่บอกว่าให้เป็นของโจ ทาดิโอ้ก็กรีดร้องเสียงลั่นคฤหาสน์ ทำเอาคนที่ยืนรออยู่หน้าห้องนอนอยากจะพังประตูเข้าไปช่วย แต่จากที่ฟังๆมาตั้งแต่ต้นเข้าไปตอนนี้ก็ได้เห็นช็อตเด็ดของเจ้านายน่ะสิ

 

"อืมมม อืมมมม"

 

"อ๊ากกก ฮึก ฮือออ โจ ฮือออ โจ"

 

หมับ

 

ทาดิโอ้จิกเล็บลงบนแผ่นหลังของโจระบายความเจ็บปวดที่โจมอบให้ ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ความเจ็บปวดที่โจมอบให้ก็เป็นเรื่องจริง

 

กลิ่นคาวเลือดลอยคละคลุ้งไปทั่วทั้งห้อง หากแต่คนที่กำลังดูดเลือดที่เนินหน้าอกของทาดิโอ้ก็ไม่ได้สนใจ ฝังเขี้ยวลงไปลึกกว่าเดิม ให้ทาดิโอ้ปล่อยน้ำตาลงมาเป็นสาย

 

"ฮึก ฮืออออ โจ ผมเจ็บ อึ่ก ฮืออออ เจ็บ"

 

ดวงตาแดงฉานจ้องมองดวงตาของทาดิโอ้อย่างมีความหมาย เลือดหยดแล้วหยดเล่าหยดลงบนผ้าปูเตียงจนแดงฉานไปหมด

 

"ฮือออ ฮึก ฮือออ โจ ผมเจ็บ พะ พอได้หรือยัง อือออ ฮ้า ฮืออออ ได้โปรด หยุดที ผมเจ็บ"

 

กึก

 

ดวงตาฉ่ำน้ำเรียกสติของคนที่ดูดเลือดทาดิโอ้ไปเกือบหมดตัว แถมยังฝังเขี้ยวลงไปซะลึกเลือดถึงได้ไหลไม่หยุด

อย่าลืมตามต่อนะครับผม

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1310277&chapter=23

The Prince S Ep.3

หมับ

 

ธามจับมือวาฬไปสัมผัสใจกลางตัว เลียขอบปากเหมือนสัตว์ป่า ไม่วายกดจูบลงบนปากวาฬอีกทีโดยที่เจ้าตัวก็กำลังเคลิ้ม

 

จูบกับผู้ชายมันรู้สึกดี

 

"ทำให้หน่อยสิ"

 

นี้ไม่ใช่ประโยคคำสั่ง ไม่ใช่ประโยคขอร้อง หากเป็นประโยคเรียบๆที่วาฬจะทำตามก็ได้ จะปฏิเสธก็ได้ แต่มือที่วางอยู่ตรงกลางตัวตั้งแต่แรกกำลังปลดเข็มขัดเงาช้าๆ

 

เราต้องโดนยาแน่! นี้มันไม่ใช่ความต้องการของเราเลย!

 

ฟึ่บ

 

"ดี ใช้ปากนี้แหละ"

 

จะบอกว่านี้เป็นวิธีปิดปากหรือก็ไม่ใช่ อากาศที่ว่าอบอ้าวแล้วเริ่มระอุขึ้นเรื่อยๆ วาฬกลืนน้ำลายเอือกใหญ่ลงคอ ขบฟันแน่นก่อนจะอ่อนลงเพราะมือที่สัมผัสอยู่ที่สะโพก

 

สวบ

 

"อย่า! โอเคๆ ทำแล้วๆ อย่าสอดเข้ามานะ!"

 

แก่นกายใหญ่ตั้งชันอยู่ตรงหน้า ขนาดที่ใหญ่กว่าของตัวเองสองเท่าเห็นจะได้จะเข้าไปในปากหรือ? ยิ่งคิดก็ยิ่งยึ๋ยๆ แต่มือที่เล่นซุกซนอยู่ที่สะโพก พร้อมที่จะทำให้สมองเขาขาวโพลนไร้สติก็เป็นเหมือนปลอกคอที่ล่ามวาฬไว้

 

หากไม่ทำ ก็จะเจออะไรที่หนักกว่านี้

 

ทำทั้งๆที่มีสติอยู่นี้แหละเกิดอะไรขึ้นจะได้ป้องกันตัวได้

 

"งั้นก็ทำเร็วๆสิ ถ้าถึงบ้านแล้วฉันจะไม่หยุดแค่นี้หรอกนะ"

 

วาฬกลืนน้ำลาย ข่มตาลงหลับ ก่อนจะยื่นมือสั่นๆไปสัมผัสส่วนใหญ่โตตรงหน้า กล้ามเนื้อร้อนผ่าวที่พอสัมผัสแล้วก็ไม่ได้น่าขยะแขยงอย่างที่คิด

 

"เร็วสิ"

 

รถเคลื่อนตัวออกไปแล้ว หากแต่ก็แค่พักเดียวก็ติดไฟแดงอีกครั้ง ให้เวลาคนลังเลที่กำลังตัดสินใจว่าจะทำดีหรือไม่ทำดี

 

หมับ

 

"เร็วๆเข้า เดี๋ยวก็ถึงบ้านพอดีหรอก"

 

ธามกดท้ายทอยวาฬลงไป ให้วาฬกลั้นใจอ้าปากรับส่วนใหญ่โตเข้ามาภายใน แต่บอกเลยแทนที่จะอ้วกซะ วาฬกลับมีความต้องการ

 

"อืม...เย็นแหะ"

 

ธามได้แค่คำรามในลำคอ ลูบท้ายทอยและกลุ่มผมเบาๆ ไม่น่าเชื่อว่ามันช่วยวาฬได้มาก ถึงจะไม่ชอบขี้หน้า แต่หากไม่ทำก็ไม่รู้ว่าอะไรจะตามมา

 

ฟึ่บๆๆ

 

"อืมม ห้อปากนิดสิ"

 

"อือออ ผมไม่เคยทำนี้ครับ! จะให้เชี่ยวก็ไปหาคนอื่นทำแทนสิครับ!"

 

สวบ

 

วาฬผละปากออกมาเถียง หากแต่หยดน้ำที่ไหลเยิ้มขอบปากกลับยิ่งเสริมให้ดูเซ็กส์ซี่เข้าไปอีก

 

"นายก็รู้สึกแล้วหนิ มานั่งนี้มา"

 

หมับ

 

ไม่ต้องขอความสมัครใจธามก็ดึงร่างของวาฬจนลอยขึ้นมานั่งตัก

 

"อืออออ"

 

เสียงครวญครางดังขึ้นข้างๆหูตอนที่ธามสอดมือเข้าไปในกางเกงของวาฬ ลูบคลำส่วนอ่อนไหวให้คนที่กำลังจะขัดขืนงอตัวซบไหล่อย่างไปไหนไม่รอด สองมือปัดป้องเต็มที่ หากแต่ก็ทำได้แค่จับมือใหญ่ขอลธามไว้

 

"ฮ้า ฮ้า ไม่ต้องมายุ่งกับผม!"

 

"ดื้อจริงนะ ฆ่าทิ้งซะหรอก"

 

กึก

 

"อย่าจับของผม..."

 

"ไม่ได้"

 

"ก็ผมไม่อยากให้จับหนิ"

 

"งั้นก็ทำเอง!"

 

ฟึ่บ

 

ธามไม่ได้ปล่อยมือจากเอวแต่อย่างใด เพียงแค่ควักส่วนอ่อนไหวของวาฬออกมาให้ได้หายใจและทักมายน้องชายตัวเอง

 

"อย่าลืมทำให้ฉันด้วย"

 

ขนาดที่แตกต่างหากแต่ความต้องการเท่านั้นที่เหมือนกัน วาฬอยากจะฆ่าตัวตายให้หายไปจริงๆ ก็เรื่องอะไรกันที่ต้องมาทำเรื่องน่าอายต่อหน้าคนอื่น แถมยังต้องทำให้ผู้ชายด้งยกันนี้อีก

 

แต่พอสบตา สมองก็ขาวโพลนขยับไปใกล้ๆจนแท่งเนื้อชนกัน สองมือกอบกำส่วนอ่อนไหวของทั้งคู่ หอบหายใจระรัว แก้มแดงขึ้นๆเพราะการกระทำร้อนๆ

 

นี้มันไม่ใช่ตัวเรา!! ไม่ใช่!!! วาฬไม่มีทางทำอย่างนี้แน่!! กูโดนเข้าสิง!!

 

"อือออ..."

 

"ซี้ดดด วาฬ อืมม"

 

พรวด

 

เมื่อพายุอารมณ์พัดผ่านไป คนที่ไม่อยากยอมรับความจริงอะไรทั้งนั้นก็ดึงผ้าเช็ดหน้ามาเช็ดแท่งเอ็นของตัวเองและธามลวกๆ เก็บน้องชายเข้าที่แล้วลงไปนั่งที่เดิม

อย่าลืมตามต่อนะครับผม

http://writer.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1351482&chapter=4

The Prince S Ep.2

เฮือก

 

วาฬสะดุ้งไปทั้งตัว ขนลุกกับสัมผัสเย็นๆที่ท้ายทอยจากจมูกโด่งๆ ลมหายใจอุ่นๆที่เป่ารดไรผมยิ่งปลุกปั่นให้วาฬขนลุกซู่

 

"ปล่อย...ฮ้า ปล่อยผม"

 

"แค่ตรวจร่างกายจะอะไรมากมาย ฉันไม่ทำให้นายเจ็บตอนนี้(?)หรอกน่า"

 

ฟึ่บ

 

เฮือก

 

วาฬสะดุ้งสุดตัวตอนที่มือของเขาเลื่อนต่ำไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวใต้กางเกงสูท

 

"อึ่ก...อย่า...คุณจับอะไรของคุณน่ะ!"

 

"หึๆ วาฬน้อยตื่นแล้วสินะ"

 

ก็เล่นลูบไล้จับคลำขนาดนี้ใครเขาจะทนไหว ถึงจะเป็นมือผู้ชายด้วยกันก็เถอะ

 

"ปล่อย!"

 

ขวับ

 

แล้วที่จบร.ร.การ์ดมาได้มาใช่แค่กระดาษใบเดียวหรอก วาฬจับแขนธามแล้วทุ่มคนตัวโตกว่าลงกับเตียงกดแขนทั้งสองข้างของธามไว้

 

"คุณกำลังลวนลามผมอยู่นะ!"

 

ฟึ่บ

 

"อ๊ะ!"

 

แต่แทนที่ตัวเองจะเป็นอิสระธามกลับพลิกตัวขึ้นคร่อมกดวาฬให้คว่ำหน้าลงกับเตียง ล๊อกขอล๊อกแขนไว้หมด

 

สภาพที่วาฬขยับไม่ได้โดยสมบูรณ์

 

"หึๆ ก็ใช้ได้ แต่ปกป้องตัวเองยังไม่ได้เลยนะ วาฬ"

 

แผล็บ

 

เฮือก

 

วาฬสะดุ้งสุดตัวตอนที่ธามเลียหลังหูแล้วลากลิ้นจากต้นคอลงมา ดึงเสื้อสูทที่เพิ่งจะได้ใส่วันนี้จนหลุดหลุ่ยจากไหล่

 

ฟึ่บ

 

เสื้อสูทแสนรักกองอยู่ที่ข้อมือ แล้วธามก็ไม่ปล่อยให้เกะกะเปล่าๆ ใช้แทนเชือกซะนี้

 

"หืม? รสชาติดีนี้...จะขอเช็คล่ะนะ ว่านายมีอาวุธรึเปล่า"

 

ฟึ่บ

 

"อ๊ะ! อย่านะ!"

 

เข็มขัดหนังถูกปลดออกง่ายๆดึงออกจากห่วงกางเกงรวดเดียว ก่อนที่กางเกงจะลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าทั้งกางเกงนอกกางเกงใน

 

แก้มขาวๆแดงขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ ดิ้นให้ตายก็ได้แค่นอนคว่ำหน้าเป็นปลาขาดน้ำ มีแต่จะทำให้ธามสนุกซะเปล่าๆ

 

แผล็บ

 

เฮือก

 

"อย่า! ฮ้า ฮ้า ขอร้อง ผมขอร้อง อย่า...อย่าทำผม"

 

ปลายลิ้นฉ่ำน้ำแตะลงบนสะโพกขาว สองมือเต็มไปด้วยก้อนเนื้อแก้มก้นนุ่มๆพอดีมือธาม แต่เจ้าของเขาเอาแต่ฟลุบหน้าลงกับหมอน

 

เมื่อไร้ทางสู้ ก็ต้องวอนขอ

 

"หึๆ อาวุธของนายไม่ได้อยู่ตรงนี้"

 

หมับ

 

"อืออออออ"

 

วาฬกัดปากล่างซะแน่นครางเสีนงกระเส่ากับมือใหญ่ที่เล่นก้นตัวเอง

 

เพียะ

 

"อ๊ะ! คุณธาม!"

 

เสียงมือกระทบแก้มก้นเรียกสีแดงเป็นรอยมือให้เลือดสูบชีดไปทั่วร่างธาม ใช่ว่าเขาไม่รู้รสนิยมของตัวเองหรอก แต่เพราะคิดว่าเป็นวาฬถึงได้ไม่คิดปิดบังหรือเบามือ

 

เด็กใจดีที่ไม่รู้จักอันตรายไม่กลัวตายอยู่แล้ว

 

"หึๆ เด้งดึ๋งๆ"

 

แผล็บ

 

"อือออ พอ! อึ่ก พอเถอะ พอๆ พอได้แล้ว"

 

"นายสั่งฉันไม่ได้"

 

แผล็บ

 

ธามไล่ลิ้นไปตามสะโพกก่อนจะเลื่อนต่ำลงเรื่อยๆขบเม้มเนื้อสีขาวราวซาลาเปา ร่างสั่นเทาที่ไร้ทางขัดขืนได้แต่กัดปากตัวเองจนได้เลือด ปล่อยให้มันหยดเลอะปากกับความอับอายที่ได้รับ

 

"ขอเช็คทุกส่วนเลยนะวาฬ"

 

"ไม่ อึ่ก"

 

ไม่ทันได้ตอบธามก็กัดก้อนซาลาเปานุ่มๆจมเขี้ยว ดูดให้ความเย็นช่วยบรรเทาอาการเจ็บได้ปค่เสี้ยวเดียวก็กลับมาทำรอยจูบไว้บนรอยกัดอีก

 

"คุณเป็นพวกซาดิสม์รึไง!!"

 

"หึๆ ถ้าฉันบอกว่าใช่ล่ะ"

 

"!!!"

 

สวบ

 

"อ๊ากกกก อึ่ก อือออ"

 

นิ้วเรียวสอดเข้าไปในรอยแยกระหว่างภูเขาสายใหมทั้งสองลูกส่งผลให้วาฬสั่นไปทั้งตัว แต่เพราะถูกกดอยู่กับเตียงนี้แหละ เลยทำได้แค่กัดปากตัวเองจนเลือดออก

 

"รัดแน่นแบบนี้...นายยังไม่เคยทำกับตรงนี้สินะ"

 

สวบ

 

"อั๊ค อืออ อึ่ก ขอร้อง เอาออกไป เอามันออกไป"

 

นอกจากจะไม่เอาออกแล้วยังดันเข้าไปลึกกว่าเดิมทุกครั้ง ยิ่งเข้ามาลึกเท่าไหร่วาฬก็เจ็บเสียดมากเท่านั้น เจ้าพนังภายในก็เอาแต่บีบรัดรุนแรงขึ้นๆกระตุ้นคนที่ยอมรับหน้าตาเฉยว่าเป็นคนซาดิสม์ได้อย่างดี

 

"ยิ่งทรมานฉันยิ่งชอบ"

 

"คุณมันบ้า!!! คนโรคจิต! ผมเป็นลูกน้องคุณนะ! อึ่ก คุณทำอย่างนี้กับลูกน้องทุกคนเลยหรือยังไง!?"

 

สวบ สวบ สวบ

 

"อาห์ อึ่ก อั้กๆ อ่า"

 

ความไม่คุ้นชินกับนิ้วยาวที่สอดลึกเข้ามาในตัวเรียกเสียงครางไม่เป็นภาษาแต่กลับเป็นธรรมชาติซะจนกระชากสติธามให้โน้มตัวลงไปกระซิบข้างๆหู

 

"ไม่ใช่กับทุกคน แต่เพราะเป็นนายต่างหากวาฬ เพราะว่าหน้าสวยๆของนาย เพราะผิวเนียนๆของนาย และเพราะเจ้ารูเล็กๆที่ตอดรัดนิ้วฉันอยู่นี้...หึๆ เหมือนฉันเจอขุมทรัพย์เลยล่ะวาฬ"

 

น้ำเสียงเรียบๆกับแววตาสัตว์ป่าตอกย้ำให้รู้ว่าไม่ว่าจะยังไงเขาก็ไม่มีทางหนีไปไหนได้แน่ๆ น้ำตาหยดโตก็รื้นขอบตา ก่อนจะไหลลงมาเป็นทางอย่างห้ามไม่อยู่

 

"ฉันจะสนุกกับร่างกายนายเอง"

 

ฟึ่บๆๆ

 

"อ๊ะๆ"

 

สะโพกกลมยกขึ้นตามนิ้วเรียวที่สอดเพิ่มเข้ามาเรื่อยๆจนเต็มช่องทาง หยดเลือดสะท้อนกับแสงไฟหยดลงบนเตียงช้าๆ

 

แผล็บ

 

"ทำนายเสียเลือดซะแล้วสิวาฬ ครั้งแรกก็แบบนี้แหละ ทำใจให้ชินซะ"

 

ธามเลียขอบปากที่มีเลือดไหลซึมแล้วไล่จูบหัวไหล่ต่ำลงไปเรื่อยๆ

 

ฟึ่บ

 

ธามดึงนิ้วทั้งหมดออกมารวดเดียว ก้มลงเลียผลงานที่ตัวเองทำไว้จนสะอาด ก่อนจะนอนทับร่างเล็กที่กำลังสั่นเทา

 

"ฮึก...คุณมันซาดิสม์! ไม่มีใครทนคุณได้หรอก!"

 

กึก

 

หมับ

 

ธามกระชากร่างของวาฬขึ้นมานอนหงายทับมือที่มัดอยู่ข้างหลัง คร่อมทับร่างเล็กไว้แล้วกดจูบปิดริมฝีปาก

 

"อ๊ะ!"

 

แต่ธามก็ต้องชะงัก ผละปากออกมามองคนที่มีรอยเลือดเพิ่มหากแต่นั้นไม่ใช่เลือดของวาฬ ก่อนจะเลียเลือดที่ขอบปากตัวเอง

 

"หึๆ ดื้อนักนะ ฉันจะใจดีไม่ทำนายวันนี้ก็ได้ ถือซะว่าเป็นของขวัญเข้าบ้าน แต่วันต่อๆไป ฉันจะทำให้นายทรมานเหมือนตกนรกเลยล่ะ"

 

หมับ

 

ฟึ่บๆๆ

 

แก่นกายใหญ่ถูกกอบกุมด้วยมือของธาม ขยับรูดปลดปล่อยความปวดร้าวให้วาฬโดยที่เขาไม่ได้ร้องขอ

 

"อืออ อ๊าา อะ อะ อึ่ก"

 

ถึงจะพยายามกลั้นเสียงยังไง แต่ไอ้เสียงครางหวานก็หลุดลอดออกมาจากปากจนได้ เสียงหอบ เสียงคราง หน้าตาและท่าทางที่กำลังสุขสมพอๆกับทรมานของวาฬเป็นที่พอใจของธามมาก ทั้งถูกใจ และติดใจในเวลาเดียวกัน

 

"ปลดปล่อยออกมาเลย ฉันจะรับไว้เอง"

 

ฟลุบ

 

ธามก้มลงไปหมายจะจูบวาฬแต่เจ้าตัวเขากลับเบี่ยงหน้าหลบ จะเบี่ยงซ้ายธามก็ตาม จะเบี่ยงวาธามก็ตาม ไม่วายคนถูกมัดจะเสียเปรียบ ถูกจูบอยู่ดี ความทรมานที่ต้องทำเรื่องลามกกับเจ้านายที่เพิ่งเจอหน้ากันแค่วันเดียว

 

"อือออ อึ่ก อา ฮ้า ฮ้า"

 

ฟึ่บๆๆ

 

ธามก้มมองมือตัวเองและแก่นกายขนาดกลางที่กำลังพอดีมือ ขยับมือเร็วอีกนิดเจ้ากลางน้อยก็กระตุกแล้วปล่อยความปวดร้าวออกมา

 

"หึๆ ถูกทรมานแท้ๆ แต่นายก็ยังเสร็จได้ นายเองก็คงจะเป็นมาโซคิสม์สินะ"

 

"ไม่! ไม่ใช่!"

 

โดนทำขนาดนี้ไม่เสร็จก็ไม่ใช่มนุษย์แล้ว ใครจะด้านทานความต้องการของร่างกายได้

 

"งั้นเหรอ งั้นเรามาคอยดูกันว่านายเป็นเอ็ม หรือไม่เป็น"

อย่าลืมตามต่อนะครับผม

 http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1351482&chapter=3

Special 1 Ep.2

ฟึ่บ

 

กางเกงตัวบางหลุดออกเอวอย่างง่ายๆโดยที่เจ้าตัวยังไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำไป เพราะสมองเอาแต่คิดเรื่องที่เพิ่งถูกบอกเลิกไปเมื่อกี้

 

จะว่าไปมันก็จริงๆ เลิกได้ก็ดี แต่ว่าณินก็อ่อนไหวเกินกว่าจะยอมรับว่าเลิกกับแฟนแล้วจริงๆ

 

สวบ

 

เฮือก

"อือออ คุณ ทำอะไร เอาออกไป"

เพราะเอาแต่คิดเรื่องของตัวเอง ลืมไปแล้วว่ารันกำลังรุกตัวเองอย่างหนัก ถึงขั้นสอดนิ้วเข้าไปภายในตัวแล้วณินเพิ่งจะรู้สึกตัว

 

กึก

 

แค่เงยหน้าขึ้นมาสบตากับดวงตาคมของรันณินก็พูดอะไรไม่ออก ได้แค่เบี่ยงหน้าปิดปากกลั้นเสียงครางที่ตามมา

 

"อืออ มันเสียว อืออ"

ณินเชิดหน้าใบหน้าบิดเบี้ยวไปตามความเสียวที่สอดแทรกเข้ามาพร้อมกับนิ้วเรียว ไม่ใช่แค่หนึ่ง แต่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆจนเต็มช่องทาง

 

"หึ ไม่ใช้ครั้งแรกก็แบบนี้"

 

จริงอยู่ที่สอดเข้าไปก็รู้ว่าเคยมาก่อนหรือยังไม่เคย แต่ช่องทางนี้ก็รัดแน่นซะจนรันอยากจะทำมากกว่าสอดนิ้วเข้าไป

 

"อืมมม"

 

รันชะงักนิ้วออกจากช่องทางเล็ก เลื่อนมือไปปลดซิบกางเกงเนื้อดี ดึงแท่งเอ็นที่แข็งขึ้นมาถูไถกับช่องทางที่ขมิบถี่ๆ

 

"คุณ ทำแบบนี้ไม่ได้นะ คุณไม่ใช่เกย์ไม่ใช่เหรอ"

 

"อะไรทำให้นายคิดอย่างนั้น"

 

สวบ

 

"อ๊าาาาา อึ่ก"

 

ถึงณินจะหาเหตุผลมาแย้งยังไงรันก็ไม่ฟังแล้ว รันสอดแทรกเข้าไปภายในช่องทางเล็ก ให้ณินจิกเล็บบนมือตัวเอง

 

"อือออ คุณ ผมมีแฟน อึ่ก แล้วนะ"

 

"ชิ"

 

พนังนุ่มที่บีบรัดมังกรใหญ่ของรัน มือใหญ่ยันพนังห้องน้ำ ขยับสะโพกแกร่งอย่างไม่ปราณี

 

กึกๆ

 

ตัวของณินกระแทกกับพนังห้องน้ำเสียงดังก้อง แต่ก็ไม่เท่าเสียงครางในลำคอของคนทั้งสอง หากมีใครมาเข้าห้องน้ำคงจะได้ยินแล้ว แต่คงจะเป็นโชคดีของทั้งสองคนที่เวลานี้ไม่มีใคร

 

"อึ่ก อือออ"

 

สวบ สวบ

 

แท่งเอ็นที่ครูดกับพนังภายในสร้างความเสียวซ่านให้ทั้งสองฝ่าย รันน่ะซี้ดปากครั้งแล้วครั้งเล่า มองใบหน้าได้อารมณ์ของคู่นอนตรงหน้า แต่กลับเห็นหน้าของนินเข้ามาทับซ้อนทั้งๆที่ยังไม่เคยมีอะไรกับนินเลยสักครั้ง

 

ฟึ่บๆๆ

 

"อ๊ะ อะ ฮ้า ฮ้า อือออ"

 

"ซี้ดด ไอ้เด็กน่ารำคาญ"

 

เสียงครางที่กำลังกระตุ้นความต้องการให้มากขึ้นเรื่อยๆมันไม่ได้น่ารำคาญอย่างที่รันพูดหรอก แต่ทำตรงกันข้ามต่างหาก

 

ฟึ่บๆๆ

 

มันกระตุ้นเขามากกว่าเดิม ให้ควบคุมตัวเองไม่ได้กระแทกเข้าออกรุนแรงกว่าเดิม ที่รีบไม่ใช่เพราะลูกน้องรออยู่ ไม่ใช่เพราะกลัวคนมาเห็น แต่เพราะไม่อยากเห็นหน้านินทับซ้อนกับเด็กคนนี้อีก

 

"อ๊าาาาา อร๊าาางงงง"

 

"ซี้ดดด อย่าเสียงดัง"

 

อุ๊บส์

 

ณินปิดปากตัวเองมือข้างหนึ่งกอดคอรัน ดวงตาฉ่ำน้ำกำลังจ้องเข้าไปในดวงตาคมที่มีแต่ไฟปารถนา

 

"อึ่ก คุณ ผมยัง ฮ้า ฮ้า ไม่รู้จักชื่อของคุณ ฮ้า เลยนะ"

 

ฟึ่บๆๆ

 

ริมฝีปากอวบอิ่มกระซิบข้างๆหูให้รันชะงักแล้วยกยิ้มมุมปาก ขยับสะโพกรุนแรงกว่าเดิมแล้วกระชับเอวณินเข้าไปหา

 

"กรันต์ ฉันชื่อกรันต์"

 

"ฮ้า ฮ้า ผมชื่อดรณ์ อ๊า นะ เรียกผมว่าณินก็ได้"

 

ฟึ่บๆๆ

 

ณินกอดคอรันแน่นกว่าเดิม เอาจมูกดุนดันคอของรันให้ความต้องการพุ่งพล่านเลื่อนหน้าไปกดจูบบนริมฝีปากบางๆนั้นอีกที

 

"อืมมม อือออ"

 

"ซี้ดด อาห์"

 

พรวด

 

เท่านั้นรันก็ปล่อยเข้าไปเต็มท้องณิน หอบหายใจกับการร่วมรักแบบรวบรัด

 

"ฮ้า คุณ ฮ้า.."

 

ฟลุบ

 

รันดึงแก่นกายใหญ่ออกมา ดึงกระดาษมาเช็ดแล้วดึงกลับเข้าที่เดิมแล้วเสยผมปาดเหงื่อที่คางมองร่างเล็กที่ร่วงลงไปกับพื้น พิงพนังห้องน้ำอย่างหมดแรง

อย่าลืมตามต่อนะครับผม

http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1276245&chapter=45

City vampire Nc 19

รอยยิ้มร้ายกาจที่ฉายชัดอยู่บนหน้าของโจบ่งบอกชัดๆว่าไม่คิดจะเข้ามาในตัวโจ แต่กำลังจะทรมานโดยการไม่ทำอะไรเลยต่างหาก

 

หมับ

 

"อ๊าาา"

 

ทาดิโอ้ยังไม่ทันได้ทำความเข้าใจรูปประโยคมือหน้าก็คว้าเข้าที่ตุ่มชูชันกลางลำตัว ไม่ใช่แค่ขยี้ยอดอกปลุกอารมณ์ โจยังก้มลงมาขบเม้มติ่งหูให้ทาดิโอ้ขนลุกซะอีก

 

"โจ จะ...โจ อย่า...ผม.."

 

แค่ปลายนิ้วแตะลงบนส่วนอ่อนไหวทาดิโอ้ก็งอตัวสะบัดหน้าแรงๆ จะหนีก็ไม่ได้ก็ถูกมัดอยู่ จะทำเองก็ไม่ได้ แถมโจยังไม่คิดจะทำให้ เอาแต่ปลุกปั่นอารมณ์ทาดิโอ้ทรมานร่างกายจนปวดร้าวไปทั้งตัว แบบนี้สิถึงจะเรียกว่าบทลงโทษ

 

"อย่า อึ่ก โจ...ผมขอร้อง...ทำผม...ทำผมที ผม..."

 

ทาดิโอ้ได้แต่ดิ้นเร่าๆดวงตาฉ่ำน้ำจ้องมองคนที่ยืนพิงประตูห้องน้ำตรงหน้า

 

"อึ่ก โจ ทำผมที อือ ผมทนไม่ไหวแล้ว"

 

ทาดิโอ้หอบหายใจระรัว กัดปากแล้วเงยหน้าฉ่ำน้ำสบตาแดงฉานที่อ่อนลงบ้างแล้วหลังจากที่ได้แกล้งทาดิโอ้อยู่นานสองนาน

 

"ทำผม...ฮึ่ก อือออ"

 

แล้วสุดท้ายเขาก็ทนไม่ไหว แกะเข็มขัดที่มือให้แล้วแทรกตัว ไม่สิ อุ้มทาดิโอ้ลอยขึ้นจากชักโครกที่นั่งอยู่ กดจูบลงบนริมฝีปากบางๆ ไม่ลืมที่จะเลียแผลที่ตัวเองเป็นคนทำเมื่อไม่กี่นาทีก่อน

 

เลือดแสนหวานที่เขาติดใจซะแล้ว

 

ฟึ่บ

 

"คิดว่าฉันทนเพื่ออะไร จำไว้ซะเถอะว่าอย่าได้มาขัดใจฉันอีก"

 

ทาดิโอ้ยกสองมือคล้องคอโจ กดจูบลงบนแก้มโจ ความต้องการที่ถูกโจปั่นหัวมาตั้งแต่เมื่อกี้มันต้องการการปลดปล่อย เพราะอย่างนั้นแหละ ทาดิโอ้ถึงได้ลืมอาย บดเบียดร่างกายเข้าไปในอ้อมกอด ให้โจตาวาวสอดส่วนใหญ่โตเข้าไปภายในตัว

 

สวบ สวบ

 

"อือออ อืมมม โจ"

 

"ซี้ดดด หึๆ"

 

แค่ส่วนใหญ่โตสอดเข้าไปในช่องทางด้านหลัง คุ้มค่ากับการที่ทาดิโอ้ยอมขอร้องโจทั้งน้ำตา

 

ฟึ่บๆๆ

 

"โจ อือออ ลึกครับ อึ่ก ลึกเกินไป อืออ"

 

ทาดิโอ้น่ะกอดคอโจไว้แน่นซบหน้าลงกับไหล่โจอย่างหมดแรง ใขขณะที่สะโพกสอบก็ขยับเข้าออกรุนแรง ความปวดร้าวเลยลงไปรวมกันอยู่ที่ส่วนล่าง ยิ่งเสียวมาก ก็ยิ่งตอดมาก แล้วโจจะทนได้นานแค่ไหน ในเมื่อเขาเองก็ปวดร้าวมาตั้งแต่เริ่มลงโทษคนของเขาแล้ว

 

"ซี้ดดด ทาดิโอ้...อืมมม"

ฟึ่บๆๆ

 

เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั้งห้อง ไม่นานทาดิโอ้กับโจก็ดำเนินไปถึงปลายทาง หอบแฮ่กๆสบตากันอยู่ภายในห้องน้ำที่คับแคบ

ตามอ่านต่อได้ที่นี้นะครับผม

http://my.dek-d.com/dek-d/writer/viewlongc.php?id=1310277&chapter=20