ค้นหาบล็อกนี้

26/6/58

City vampire Nc 30

สวบ
 
"อึ่ก อือออ ไม่หาตัวช่วยให้ผมเลย..อือออ"
 
หมับ
 
อเล็กซ์จิกเล็บลงบนเนื้อแผ่นหลังของซีโน่ ดวงตาตัดพ้อกำลังลุกวาวกับการกระทำห่ามๆของซีโน่ที่เขาจงใจ
 
"หึๆ ขอโทษ แต่ฉันจะรู้สึกดี ถ้าเข้าไปแบบนี้"
 
"อึ่ก แต่ผมเจ็บ(นิดๆ)"
 
สวบ สวบ
 
"ขอโทษ แต่มันยังไม่สุดเลยนะ"
แท่งเอ็นที่เข้าไปได้แค่ส่วนหัวอเล็กซ์ก็ร้องโวยกลับขยับเข้าออกเพียงส่วนหัว ดวงตาสีแดงฉานที่กำลังวาวโรจน์ด้วยความต้องการ ทวีคูณให้อเล็กซ์รับรู้และมีอารมณ์ตาม
 
"ฮ้า อ๊าาาาา งั้นก็ อื้มมม เข้ามาให้สุดเลยครับ"
 
"หึๆ น่ารักจริงๆ"
 
สวบ
 
"อึ่ก อ๊าาาาาาา อาห์"
 
จะกลั้นเสียงก็ทำไม่ได้ ได้แค่จิกเล็บทั้งสองข้างลงบนไหล่ของซีโน่ สะบัดหน้าไปมาอย่างช่วยไม่ได้ ใบหน้าหวานที่พอถูกซีโน่สัมผัสแล้วแววตาของอเล็กซ์จะเปลี่ยนไป เปลี่ยนจากคนหัวดื้อเจ้ามารยาเป็นลูกแมวขี้อ้อน

"ซีโน่ ฮ้า อ๊าาาา มันเจ็บ"
 
"ขอโทษนะ แต่หยุดไม่ได้แล้ว"
 
แท่งเอ็นใหญ่ค่อยๆแทรกเข้าไปภายในตัวจนลึกสุด เจ้าแท่งเอ็นที่อเล็กซ์กลัวมาแต่ไหนแต่ไรกำลังขายใหญ่ขึ้นอีกภายในตัวเขา
 
สวบ สวบ สวบ
 
"อือออ อ๊าาาาา ซีโน่ อ๊าาา"
 
หมับ
 
ยิ่งซีโน่ขยับ ความเสียวมันก็วิ่งพล่านไปทั่วร่าง จนคนตัวเล็กต้องจิกเล็บลงบนไหล่แรงกว่าเดิม สองเท้าจิกลงบนเตียงในจังหวะที่สะโพกลอยขึ้นจากพื้นเตียง

"อือออ ซี้ดดด อเล็กซ์ ทนหน่อย หยุดไม่ได้แล้ว"
 
จุ๊บ
 
ซีโน่โน้มตัวลงไปพรมจูบตามแก้มใสที่มีหยดน้ำเอ่อล้นดวงตา มือหนึ่งประคองสะโพกให้อยู่ในระดับเดียวกับสะโพกตัวเอง อีกมือก็ลูบผมออกจากใบหน้าของอเล็กซ์ ซุกไซร้ซอกคอขยับเข้าออกเป็นจังหวะจนอเล็กซ์เริ่มคุ้นชิน
 
ฟึ่บๆๆ
 
"เป็นไง ดีขึ้นหรือยัง?"
 
"อื้ม ดีขึ้นแล้ว อ๊าาาา แต่อย่าขยับมาก"
อเล็กซ์ค่อยๆหันไปสบตากับซีโน่ ดวงตาสีเลือดที่กำลังมองเขาอย่างกับจะกลืนกินเข้าไปได้ทั้งตัว แล้วไหนจะเสียงคำรามในลำคอที่ต่างออกไป รอยยิ้มที่อเล็กซ์มองว่าไม่ใช่แค่รอยยิ้มพอใจ แต่เป็นรอยยิ้มหว่านเสน่ห์ที่กระชากหัวใจอเล็กซ์ไปอยู่ที่ตาตุ่ม
 
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
 
ในสายตาของลูกแมวจอมดื้อที่ตอนนี้สยบแทบเท้าซีโน่กำลังมองว่าเจ้านายหนุ่มคนนี้เท่มาก ไม่รู้ว่าเพราะทุกสิ่งที่เขาทำให้มาทั้งหมด หรือเพราะอเล็กซ์ตัดสินใจแล้วว่าจะถวายชีวิตให้คนคนนี้ แวมไพร์ตนนี้ ที่เขารักสุดหัวใจและพร้อมจะมอบทุกอย่างให้
 
ฟึ่บๆๆ
 
"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ? ยังเจ็บอยู่หรือ"
 
ซีโน่ช้อนปลายคางให้อเล็กซ์เชิดหน้าขึ้นรับจูบแผ่วเบาที่ทำแค่ริมฝีปากแตะริมฝีปาก จมูดโด่งๆคลอเคลียกับปลายจมูกของอเล็กซ์ก่อนจะผละออกไปในระดับสายตา
 
"ผมรักคุณครับ"
 
"หึๆ ขี้อ้อนจริงๆนะนาย"
 
ฟึ่บๆๆ
 
"อ๊าาาา อื้มมม อ๊าาา ซีโน่ อึก อ๊าาาา ผมรู้สึกแปลกๆ"
ซีโน่ที่ครั้งนี้ไม่ได้เตรียมตัวช่วยหรือเบิกทางให้อเล็กซ์ถึงกับเลิกคิ้วขึ้นมองอย่างสงสัย แต่ริมฝีปากกลับยกยิ้มน่ากลัว สะโพกขยับเร็วขึ้นอย่างจงใจให้คนข้างล่างตัวโยกโคลงไปพร้อมๆกัน เสียงสปริ๊งเตียงดังคลอกับเสียงคำรามและเสียงครางอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะเงียบไปให้อเล็กซ์ยันตัวในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน
 
"เป็นอะไรครับ? อ๊ะ ซีโน่..."
 
อเล็กซ์ถึงกับนิ่งเมื่อหันมามองซีโน่เต็มตาอีกที เขี้ยวของซีโน่ก็ยาวขึ้นพอๆกับเล็บที่ครูดเนื้อสะโพกให้อเล็กซ์รู้สึกเจ็บนิดๆ
 
"อย่าสนใจ"
ฟึ่บๆๆ
 
"อ๊ะ อ๊าาาา ไม่สนไม่ได้ คุณเป็นอะไร อ๊ะ อะ อ๊าาาา ซีโน่ หยุดก่อน"
 
อเล็กซ์กลับไปนอนราบกับเตียงตามเดิม หอบหายใจระรัวครางเสียงหลงพร้อมๆกับส่งเสียงห้าม ความผิดปกติที่ซีโน่บอกให้อเล็กซ์อย่าสนใจแล้วทำต่อแบบที่เริ่มรุนแรงขึ้น อเล็กซ์กลับไม่กลัว แต่กำลังเป็นห่วงซะมากกว่ากับความผิดปกติตรงหน้า
 
"ซี้ดดด ไม่ได้ หยุดไม่ได้"
 
หมับ
 
ซีโน่เอื้อมมือไปกำพนักเตียง ก่อนจะขยับกายเข้าถี่รัว ซี้ดปากลั่นห้องดวงตายิ่งวาวโรจกว่าเดิม ความร้อนลุมในร่างกายมันเพิ่มมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆจนแทบจะระเบิดออกมา
 
"อะ อ๊ะ อ๊าาาา ซีโน่เดี๋ยว คุณเป็นอะไร อึ่ก ฮ้า อะ อะ"
 
"ไม่ต้องห่วง อึ่ก ฮ้า อาห์ ฉันไม่ได้เป็นอะไร"
 
"ไม่ได้ อะ อึ่ก คุณไม่ปกติ"
หมับ
 
"อ๊าาาา ฉันบอกว่าไม่เป็นไรไง"
 
ซีโน่คำรามเสียงพร่า มือบีบพนักเตียงจนเริ่มเสียรูป อเล็กซ์ก็รับรู้ได้จากจังหวะการขยับที่เริ่มกระแทกกระทั้นมากขึ้นเรื่อยๆ อเล็กซ์เองก็เริ่มใจสั่น หากแต่ความหวาบหวาวที่เกิดขึ้นก็ยากจะต้านทานได้เหมือนกัน
 
"อึ่ก ซีโน่ อืออออ ฮ้า อ๊าาาาาาาา"
 
ฟึ่บๆๆ
 
ยิ่งเขากระแทกกระทั้นมากเท่าไหร่ คนใต้ล่างก็ยิ่งไม่มีแรง มือเท้าจิกลงกับเตียงระบายความรู้สึกแปลกใหม่ สะโพกลอยขึ้นจากเตียงด้วยแรงพยุงของซีโน่ หากแต่ลำตัวก็แอ่นขึ้นตามจนแทบจะเป็นสะพานโค้ง เพียงแค่ไม่ได้ใช้มือค้ำเท่านั้น
 
"อึ่ก อือออ ฮ้า ซีโน่ อะ อะ อ๊ะ"
 
ฟึ่บๆๆ
 
"อเล็กซ์ รัก รักนาย อือออ ซี้ดดด"
 
พรึ่บ
 
สิ้นเสียงบอกรักภาพตรงหน้าอเล็กซ์ก็มีดไปหมด ดวงตาเบิกกว้างกับปีกสีดำสนิทที่อยู่ตรงหน้า ปีกที่เขาบอกว่าอยากจะเห็น
 
ฟึ่บๆๆ

"อ๊าาาาา ซีโน่ อืออออ"
 
"อืออ เดี๋ยวก่อน ทนก่อน อืออ"
 
ใช่ว่าซีโน่จะไม่รู้ว่าทำให้อเล็กซ์เจ็บ หากแต่เขาก็หยุดตัวเองไม่ได้ ขยับกายเข้าออกถี่ๆให้อเล็กซ์ดันหน้าท้องแกร่งไว้ในขณะที่ตัวเองก็ยังอยู่ในท่าสะพานโค้งอยู่
 
"อือออ ซีโน่ อ๊าาาาา มัน อืออ มันเสียว อืออ"
 
ฟึ่บๆๆ
 
"อือออ อเล็กซ์"
 
แล้วนอกจากจะไม่หยุดให้แล้ว อเล็กซ์ก็ได้แค่ดันหน้าท้องซีโน่ที่กระแทกเอาๆ แล้วสิ่งหนึ่งที่อเล็กซ์รับรู้ได้ คือมันยังขยายใหญ่ข้างในตัวเขาอีก
 
"อะ อะ อ๊ะ ซีโน่ ผมไม่ไหว...อร๊างงงง"
 
พรวด
 
"อือ ซี้ดดด"
 
หมับ
 
ซีโน่ช้อนไปใต้เอวโอบอเล็กซ์ในท่าสะพานโค้งโน้มตัวไปกอดไว้แน่น ขบกรามในจังหวะที่ฉีดน้ำรักเข้าไปในตัวอเล็กซ์
 
"ฮ้า ฮ้า ปีก...ปีกของซีโน่"
 
คนที่เพิ่งเจอศึกหนักหอบหายใจระรัว แต่ก็ยังโอบรอบคอเอื้อมมือผ่านหน้าซีโน่ไปแตะปีกสีดำสนิท
 
ฟึ่บ
 
ซีโน่ช้อนตัวอเล็กซ์ขึ้นมากอดให้อยู่ในท่าที่อเล็กซ์นั่งคร่อมเขาอยู่จับมือคล่องคอซีโน่ตามความเคยชิน
 
"ขอโทษนะ ที่ทำให้เจ็บ แต่ออกมาแล้วล่ะ ปีกของฉัน"
ซีโน่โอบรอบเอวอเล็กซ์ไว้มั่น อีกหนึ่งวิธีที่จะทำให้ปีกมันออกมาโดยที่ไม่ต้องฟื้นฟูพลัง มันก็แค่การตั้งใจจะทำอะไรสักอย่าง และรู้สึกดีกับมันให้ถึงขีดสุด จะว่าอีกอย่างก็ขีดจำกัดของความสุขนั้นแหละ
 

แล้วการร่วมรักมันก็เป็นทางลัดที่จะทำให้ปีกมันงอกออกมา ที่ง่ายที่สุด


อ่านต่อได้ที่นี้เลยครับผม

22/6/58

Special 1 Ep.10

สวบ
 
"อ๊าาาาา อึ่ก พี่รัน อย่าแกล้งสิ"
 
คนที่สอดนิ้วเข้าไปแล้วดึงออกอย่างรวดเร็ว ความรู้สึกเสียวว๊าบที่ณินถึงกับกัดปากจนซีด อยากให้ทำต่อพอๆกับอยากให้หยุด
 
ความสับสนที่หอมหวาน
 
ฟึ่บ
 
กางเกงสีเข้มร่นลงไปถึงเข่าเผยให้เห็นก้นเนียนที่รันสร้างรอยไว้หลายจุด
 
"เอ๋? แฉะแหะ นี้ไปแอบมีอารมณ์ตอนไหน หืม?"
 
"...อือ..มะ เมื่อกี้นี้แหละ"
 
ตอนที่พี่จับนมผม
 
คำตอบโดนใจที่รันก็ก้มลงซุกหน้าลงกับแก้มก้นขาวๆ ขบเม้มริมฝีปากลงบนซาลาเปาทั้งสองลูกแล้วเริ่มแยกออกให้เห็นช่องทางที่ขมิบถี่ๆชัดๆ
 
"ณินลามกจัง"
 
แผล็บ
 
"อึ่ก...อืออ พี่รันลามกกว่าผมอีก"
 
สวบ
 
"อึ่ก อืออออ อ๊าาา"
 
ณินถึงกับกลั้นเสียงไม่ไหวกับลิ้นร้อนที่ปลุกปั่นความต้องการให้พุ่งสูงทะลุปรอท ยิ่งรันกวาดควานภายใน ณินก็จิกมือจิกเท้า กัดปากแล้วเหลียวมองรันอยู่หลายต่อหลายครั้ง
 
แผล็บ
 
"อืมมมม อือออ พี่รัน พี่รัน..ผมอยาก..อือ อยากให้พี่เข้ามาแล้ว"
 
ภายในกระตุกถี่ๆให้รันถอนลิ้นร้อนออกมา ริมฝีปากกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วขยับเข้าไปอยู่ในท่าคลานคร่อมร่างของณินไว้ ริมฝีปากไล่เลียไปตามแผ่นหลังชิมผิวเนื้อหอมๆ ที่ช่วงนี้ยิ่งหวานเป็นพิเศษ
 
"เร่งพี่ไม่กลัวเจ็บหรือ?"
 
ขวับๆ
 
"พี่รันไม่ทำให้ผมเจ็บหรอก"
 
"หึๆ พูดดี รางวัลหน่อยไหม?"
 
สวบ
 
"อือออออ อ๊าาาา ฮ้า ฮ้า"
 
ณินหุบอากาศเข้าปอดแล้วนอนซบโซฟา มือรันก็ตะปบเข้าที่แก่นกลางกายอีกมือก็ลูบไล่สีข้างสลับกับขยี้จุดกลางหน้าอก
 
ช่องทางคับแคบที่ไม่ได้รับการขยาย หากแต่ก็รับแท่งเอ็นขนาดใหญ่เข้าไปได้สบายๆ คงเพราะความเคยชิน หรือเพราะมีความสุขมากจนลืมความเจ็บกันนะ
 
"อือออ อ๊าาา อือออ พี่รัน ขยับ ขยับ"
 
"หืม? ซี้ดดด ณินลามกกว่าพี่อีก"
 
สวบ สวบ สวบ
 
สะโพกกลมถูกบีบขยี้อย่างมันมือ ก่อนจะโน้มตัวลงกอดขยับช่วงล่างให้แนบชิดจนได้ยินเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วห้องกว้าง
 
"ฮ้า อ๊าาาา พี่รัน อือออ ตรงนั้น อืมมม"
 
"หึๆ ชอบเหรอ อืมมม ตรงนี้ใช่ไหม?"
 
สวบ
 
"อึ่ก อ๊าาาาา ใช่ ตรงนั้น"
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ
 
เมื่อณินบอกว่าใช่รันก็เอาใจด้วยการขยับสะโพกเน้นๆ เร่งจังหวะให้ณินซบหน้าลงกับโซฟา หอบแฮ่กๆแต่ริมฝีปากกลับยกยิ้ม
 
"หึๆ หน้ายั่วมากคนเก่ง"
 
ฟึ่บๆๆ
 
คนข้างบนชมเสียงหวานล๊อกคอให้ณินซบหน้าลงกับแขนเขาแทน ก่อนจะส่งลิ้นไล่เลียตามลำคอ กระแทกกายเข้าถี่รัวเพราะรู้ว่าณินชอบแบบรุนแรงนิดๆ
 
จุ๊บ
 
รันก็ขยันจูบ ไม่ว่าจะแผ่นหลัง เนินหัวไหล่ ลำคอ ใบหู แก้ม ปาก ก็ไล่จูบมันหมด ไฟรักมันร้อนไปทั้งตัว แผ่ดเผาทั้งรันทั้งณินทั้งๆที่เริ่มกันมาไม่นานก็สุขจนร่างกายมันสั่นสะท้านไปหมด
 
"อืออออออ อ๊าาาาาา พี่รัน อึ่ก อืออออ"
 
"ณิน อืออออ ณินของพี่ อืมมมม ซี้ดดดด"
 
ฟึ่บ
 
ขาข้างหนึ่งถูกช้อนขึ้นไปพาดบนโซฟา เจ้าของร่างเองก็ยอมขยับเข้าไปติดโซฟาในท่าที่สบายที่สุดโดยที่รันยังอยู่ในตัวแล้วก็ขยับเข้าไปหาพร้อมกอดเอวเสยผมณินไว้
 
"อืออออ พี่รัน อืออออ"
 
"อืม ซี้ดดด"
 
สองเสียงซี้ดซาดเหมือนกำลังกินพริกเกลือมะม่วงแต่หากรสรักครั้งนี้มันกลับเผ็ดมันยิ่งกว่า
 
ฟึ่บๆๆ
 
ไอ้ที่เข้าไปลึกอยู่แล้วก็ลึกยิ่งกว่าเดิม กระแทกกระทั้นเข้ามาภายในตัวพร้อมกับมือใหญ่ที่ตะปบยอดอกตัวเอง บีบๆคลึงๆให้ณินเสียวไปทั้งตัว เกร็งหน้าท้องแบบที่รันใช้มืออีกข้างลูบไล้ให้คนตัวเล็กผ่อนคลาย
 
"อืออออ ฮ้า ฮ้า พี่รัน อึ่ก เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน"
 
ฟึ่บ ฟึ่บ สวบ สวบ
 
"หืม? ว่าไง..."
 
รันขยับช้าลงตามคำขอเสียงสั่นของเมีย มือยังเล่นหัวนมสีสดอย่างมันมือ ให้ณินหันกลับมามองด้วยใบหน้าเปื้อนเหงื่อ
 
"พี่รันใส่ถุงยางรึเปล่า?"
 
"หึๆ อยู่ในตัวแท้ๆแยกไม่ออกเหรอ?"
 
ฟึ่บ
 
"อือออ"
 
ยังมีการกระแทกกายเข้าลึกๆให้ณินกัดปาก มองอย่างยั่วๆจนรันต้องขบหัวไหล่จนขึ้นเป็นรอยแดงทันตาเห็น
 
"อือ อย่าฉีดเข้ามาข้างในนะ"
 
"หืม?"
 
ฟึ่บ
 
"อ๊าาาาาาา ก็บอกว่าอย่าแตกข้างในไง"
 
ฟึ่บ
 
"ว่ายังไงนะ"
 
"พี่รันขี้แกล้ง"
 
"หึๆ"
 
ฟึ่บๆๆ
 
"อืมมมม"
 
ริมฝีปากแตะกันก่อนจะเริ่มบดขยี้อยากดูดดื่มจนเสียงแลกน้ำลายดังก้องอยู่ในหัว พอๆกับเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่เร็วขึ้นและหนักแน่นขึ้นมากกว่าเดิม ยิ่งใกล้ปลายทาง ก็ยิ่งกระแทกกระทั้นรุนแรง บีบเนื้อขาหากณินก็ไม่รู้สึกเจ็บ หากแต่กำลังรู้สึกดีจนหัวขาวโพลนไม่รับรู้ความเจ็บ
 
"อืออออ"
 
ฟึ่บๆๆ
 
มือเรียวก็จับเข้าที่แก่นกลางกายตัวเอง ขยับรูดรั้งบรรเทาความต้องการตัวเอง ตัวโยกโคลงรุนแรงขึ้นเรื่อยๆจนโซฟาสะเทือน
 
"อึ่ก อืออออ อ๊าาาาา ไม่ไหวแล้วพี่รัน"
 
"อืออออ พี่ก็เหมือนกัน"
พรวด
 
ไม่นานทั้งสองคนก็ปลอดปล่อยความต้องการออกมา โดยที่รันดึงตัวตนออกมาข้างนอกใช้มือปลดปล่อยตามใจเมีย ก่อนจะกอดเอวแล้วลำตัวณินให้หันมาหา
 
"พี่ณินใจดีจัง"
 
คนใจดีที่ยอมปล่อยข้างนอกให้เลอะตั้งแต่เอวลงมายกยิ้ม ก่อนจะซับเหงื่อที่หน้าผากให้เมีย
 
"ฮ้าๆ เหนื่อยจังเลย..."
 
ฟึ่บ
 
ณินยกขาอีกข้างขึ้นไปบนโซฟา อยู่ในท่าคลานบนโซฟา หันกลับมาคล้องคอกับคนที่ดึงกางเกงมาใส่เรียบร้อยที่นั่งอยู่กับพื้น
 
หมับ
 
"เหนื่อยเหรอ? หึๆ ทำไมไม่ให้ปล่อยข้างในล่ะ รู้สึกดีออก"
 
"ก็เราต้องจัดกระเป๋าหนิ พรุ่งนี้ก็เดินทางกลับไทยแล้ว แฮ่กๆ อืม พี่รันเก่งจัง"
 
ณินซับเหงื่อที่หน้าผากให้รันบ้าง กดจูบที่แก้มแล้วซบไหล่ในที่สุด
 
"จริงด้วยสินะ อืม แล้วงี้เดินทางไหวเหรอ? เลื่อนไฟท์ไหม?"
 
"ไม่เป็นไรหรอกครับ พี่รันห่วงมากเกินไปแล้ว คิกๆ ผมอยากกลับจะแย่อยู่แล้ว อืม จะว่าไปก็...เกือบสามเดือนแล้วนะที่เราคบกัน คิกๆ"
 
หมับ
 
"นั้นสินะ หึๆ แค่สามเดือนพี่ก็รักณินได้ เร็วจริงๆเลยนะ"
 
ความรวดเร็วที่หากเป็นเมื่อก่อนรันคงขอบอกเลยว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะให้รักคนอื่นที่ไม่ใช่นินจาคงเร็วไป หากแต่ตอนนี้ เขากลับรักณินไปทั้งหัวใจในเวลาแค่สามเดือน
 
ต้องเป็นเขาเท่านั้น คนที่รันจะรักได้ ต้องเป็นนายดรณ์คนเดียวเท่านั้น
 
"ผมรักพี่รันครับ"
 
"พี่ก็รักณิน"
 
ริมฝีปากของทั้งสองคนแตะกันเบาๆ แต่ความรู้สึกกลับเอ่อล้นจนทะลักล้นห้อง คนสองคนที่รักกัน จะมีอะไรมีความสุขไปกว่านี้
 

..................................


ตามต่อกันได้ที่นี้นะครับผม


14/6/58

The prince S Ep.7


ฟึ่บ
 
"อึ่ก!! อืออ!"
 
คนที่ไม่มีปากมีเสียงหันกลับมามองทั้งน้ำตา ไอ้นิ้วเรียวที่สอดเข้ามาภายในรวดเดียวมันเจ็บ และเสียดกับพนังมาก มากถึงขั้นหายใจไม่ออก
 
แผล็บ
 
"อึ่ก"
 
แต่ไอ้ลิ้นชุ่มน้ำลายที่ไล่เลียแก้มก้นของเขาอยู่มันบรรเทาความเจ็บนี้ได้ แต่ก็ไม่ใช่ที่ใจ แค่ร่างกายเท่านั้น
 
หมับ
 
สองมือยึดสะโพกให้ลอยขึ้นจากเตียงในขณะที่ส่วนบนแนบกับเตียง น้ำตาหยดโตไหลอาบแก้มครั้งแล้วครั้งเล่า แต่กลับมีแค่เสียงครางประท้วงในลำคอ
 
โดนมัดปากแบบนี้น้ำหวานมันก็ไหลเลอะขอบปากง่ายๆ
 
"ฉันก็ยิ่งชอบ...ขัดขืนมากเท่าไหร่ ฉันก็ตื่นเต้นมากขึ้นเท่านั้น!"
 
สวบ
 
"อื๊ออออออ!!"
 
สิ้นเสียงคำรามในลำคอ ธามก็สอดเจ้าแท่งร้อนที่ขยายเต็มที่เข้าไปที่เดียวจนสุด ให้ช่องทางที่เตรียมพร้อมไม่พอ...ฉีก
 
"ฮึก...อือออ! อือออ"
 
คนครางประท้วงขยับตัวยังไม่ได้เลยด้วยซ้ำไป มือที่ถูกมัดไว้แน่นกำลังดิ้นรน แต่ก็มีแต่จะสร้างบาดแผลให้ตัวเอง ยิ่งขยับมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งเสียด...จนกระทั่ง
 
แหมะ
 
กลิ่นเลือดลอยเข้าจมูกคนทั้งคู่ ให้ธามบีบสะโพกวาฬแน่น ขบกรามกับความรู้สึกผิดที่ทำให้วาฬเลือดออก แต่ความต้องการมันมากกว่า
 
"อืมมม ฉันคงจะใจดีเกินไป...นายถึงมีความคิดที่จะหนีฉันไป...ถ้าอย่างนั้นฉันจะรุนแรงกับนายที่สุด ให้สมกับที่นายเรียกฉันว่าเป็นพวกซาดิสม์..."
 
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ
 
"อืออออ!! ฮึก! ฮือออ!"
 
คนที่ไม่มีทางขัดขืนได้สั่นไปทั้งตัว ริมฝีปากสั่นระริกครางประท้วง หากแต่ก็ไม่เป็นภาษาจนธามฟังไม่รู้เรื่อง เจ้าของชื่อธามก็ขยับเข้าออกหนักหน่วงอย่างไม่สนเลือดสีสดที่หยดลงบนเตียงแม้แต่น้อย
 
"อืมมม เมื่อคืนก็โดนไปขนาดนั้นยังแน่นขนาดนี้ ร่างกายของนายมันดีจริงๆเลยวาฬ..."
 
สวบ สวบ สวบ
 
หมับ
 
มือใหญ่แตะลงบนส่วนเปล่าฉ่ำน้ำ ให้วาฬสะบัดหน้า แอ่นก้นขึ้นให้ธามยกยิ้ม
 
รู้สึกดีสินะ
 
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ
 
การเปลี่ยนจังหวะที่ทำให้คนข้างล่างตัวโยกโคลงไม่ได้ทำให้ความเจ็บมันลดน้อยลง มีเพียงน้ำตาที่ไหลอาบแก้มไม่หยุด กลิ่นคาวเลือดลอนคละคลุ้งไปทั่วห้อง ในขณะที่เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังผสานกับเสียงครางในลำคอของธาม
 
ความเจ็บที่ปนกับความเสียวซ่านไปทั้งร่าง
 
"อือออ อือออ"
 
ฟึ่บๆๆ
 
"หืม? ทำไม อืมมม อาห์"
 
วาฬได้แต่เข่นเขี้ยวเข่นฟัน มองธามด้วยหางตาฝ่าหยดน้ำตาให้ธามรู้สึกผิดเล็กๆ เล็กๆจริงๆถึงได้ขยับกายเข้าออกถี่รัวขนาดนี้
 
ฟึ่บๆๆ
 
"อึ่ก อืออออ"
 
เชือกที่มัดมือมัดปากไว้พัธนาการไว้ได้แค่ร่างกาย แต่ความคิดเดียวของวาฬมีเพียงคำว่าเกลียด
 
เกลียดผู้ชายที่ใช้กำลังคนนี้
 
จุ๊บๆ
 
"อืมมมม วาฬ อือออ อืมมม"
 
ริมฝีปากกระด้างไล่จูบไปตามแผ่นหลังและเนินไหล่ ลิ้นร้อนทำหน้าที่ขบติ่งหูและไล่เลียตามหลังหูและลำคอให้วาฬเบียนหน้าหลบ
 
เมื่อปักใจไปแล้วว่าเกลียด วาฬก็ไม่คิดจะดีด้วยอีกต่อไป
 
จุ๊บ
 
ฟึ่บ
 
มือใหญ่ตวัดผ้าที่มัดปากไอศูรย์ออก บีบคางแล้วประกบริมฝีปากรุนแรง ขบกัดจนวาฬรู้สึกเจ็บ แต่ก็ต้องยอมเปิดปากเพราะมือใหญ่ที่บีบปลายคางตัวเองอยู่ รสจูบรุนแรงที่มีเพียงแค่ความอยาก มันทำให้วาฬรู้สึก...รังเกียจ
 
"อึ่ก อาห์ อา พะ พอได้รึยัง อึ่ก พอสักที อึ่ก"
 
เมื่อริมฝีปากเป็นอิสระ คนตัวเล็กซ์ซุกหน้าอยู่กับผ้าปูเตียง ตะโกนออกมาสุดเสียงหากแต่เวลานี้ธามกลับได้ยินเป็นเสียงพึมพัมในลำคอ
 
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ
 
"จะให้พอ อืมม ได้ยังไง"
 
นอกจากจะไม่หยุดแล้ว ยังกระแทกกายเข้าไปลึกที่สุดตอกย้ำให้วาฬรู้ว่ายังไงธามก็ไม่คิดจะหยุดเพราะคำพูดเพียงเท่านี้แน่
 
"อึ่ก อาาา อืมมม อืออออ พอ ผมเจ็บ ฮึก ฮืออออ มันเจ็บ ข้างหลัง มันเจ็บไปหมดแล้ว"
 
หมับ
 
"เจ็บเหรอ? งั้นก็อย่าคิดจะหนีฉันไปไหนอีกได้ยินไหม"
 
มือใหญ่กุมเข้าที่แก่นกลางกายให้วาฬเชิดหน้าขึ้นก่อนจะกัดริมฝีปากตัวเองจนซีดขาว เกร็งไปทั้งตัวตอนที่ธามใช้นิ้วหัวแม่มือขยี้ส่วนปลายฉ่ำน้ำ
 
ความรู้สึกเสียวที่แล่นพล่านไปทั่วร่างกับความรู้สึกเจ็บที่ปะปนเข้ามาในร่างกายมันกำลังรุมทำร้ายวาฬให้สมองขาวโพลน ส่งผลให้ร่างกายหมดเรี่ยวหมดแรงนอนคว่ำอยู่กับเตียง
 
ขวับๆ
 
"ไม่ ผมจะหนี ฮึก อืมมม ฮือออ จะหนีคุณ อึ่ก จะหนีคุณไปให้ไกล จะหนี"
 
"ฮึ"
 
สวบ สวบ สวบ
 
"อ๊าาาาาาาาา ฮืออออออ มันเจ็บ เจ็บ อือออออ"
ยิ่งวาฬพูดไม่ถูกใจ ธามก็ยิ่งรุนแรงกับช่องทางด้านหลังของเขา คนหงุดหงิดที่เอามันมาลงกับเซ็กส์ถึงกับขมวดคิ้ว
 
"หนีเหรอ จะหนีไปกี่ครั้งฉันก็จะตามให้เจอ แล้วก็จะทำอย่างนี้ อืมม อย่างนี้อีก"
 
สวบ สวบ
 
"อือออออ ฮืออออออ ฮึก อือออออ"
 
ธามดึงแก่นกายออกมาเกือบหมดแล้วกระแทกลงไปตรงจุดกระสันแรงๆ ให้วาฬกรีดร้องในลำคอด้วยเสียงแหบแห้ง
 
"ฮึก มันเจ็บ มันเจ็บ อือออ อ๊าาาาา เจ็บ เจ็บ"
 
คนที่พูดแค่คำว่าเจ็บๆสะบัดหน้าไปมาแรงๆ มือที่ถูกมัดอยู่จิกเข้าหากันจนรู้สึกเจ็บ ในขณะที่ธามกำลังยกยิ้มมุมปาก เลียริมฝีปากแล้วพลิกร่างของวาฬขึ้นมา
 
"อึ่ก ฮือออ ปล่อยผม พอสักที ฮึก ฮือออ พอได้แล้ว"
 
"ไม่"
 
สวบ
 
"อ๊าาาาาาาาาา"
 
สวบ สวบ สวบ
 
"อึ่ก ฮือออออ ฮึก อือออออออ ฮึก"
คนที่ทั้งสะอื้นทั้งขอร้องให้ธามหยุดทั้งๆที่ไม่มีแรงต่อต้านแล้วด้วยซ้ำหัวใจหล่นลงไปอยู่ที่ตาตุ่มแล้ว สายตาที่ธามกำลังมองตัวเองมันสะกดให้เขานิ่ง กัดริมฝีปากตัวเองอย่างทำอะไม่ได้
 
สายตาที่บอกว่าหากขัดขืนวาฬอาจจะต้องแหลกสบายคามือเขาแน่
 
ฟึ่บๆๆ
 
"ยิ่งขัดขืน ฉันก็ยิ่งตื่นเต้น หนีสิ หนีไปจากฉันเลย ถ้าทำได้ แล้วอย่าให้ฉันตามตัวนายเจอ เพราะฉันจะยิ่งสนุก ที่ได้ลงโทษนาย"
 
"อือออ อะ อะ อ๊าาาาา ฮึก"
พรวด
 
"ฮ้า ฮ้า"
 
สิ้นเสียงของธามวาฬก็ปลอดปล่อยออกมาเลอะผ่อนท้องตัวเอง หมดแรงทิ้งตัวลงนอนแผ่อยู่บนเตียง หางตาจ้องมองไปที่ผู้ชายอีกคน
 
"...ผมเกลียดคุณ"
 
แหมะ
 
น้ำตาหยดสวยไหลออกจากหางตากระทบกับผ้าปูเตียง
 
"ฮึ"
 
ธามแค่ทำเสียงขึ้นจมูก ก่อนจะคร่อมทับร่างของวาฬแล้วกุมสองมือของวาฬไว้
 
หมับ
 
"อึก"
บีบแรงๆระบายอารมณ์โดยที่ไม่ได้ถอนแก่นกายออกจากตัววาฬเลย
 
"เอาสิ เกลียดฉันเลย ก็อย่างที่บอก ยิ่งนายต่อต้านฉันก็ยิ่งตื่นเต้น"
 
ที่ธามพูดน่ะไม่ใช่เรื่องโกหก ไม่ได้พูดเพียงแค่อยากให้วาฬเลิกหนี แต่เพราะเขารู้สึกอย่างนั้นจริงๆ รู้สึกตื่นเต้น
 
ฟึ่บๆๆ

"อึ่ก อืออออ"
 
ธามบีบมือวาฬแรงขึ้น ขยับสะโพกหนักแน่น ยิ่งทะลวงเข้าไปข้างในตัววาฬลึกกว่าเดิม
 
แต่หากไม่ได้หัวใจของผู้ชายคนนี้ทั้งๆที่ตัวเองก็ให้ไปหมดแล้วทั้งหัวใจ หากยังไม่ได้หัวใจมา ธามก็จะทำทุกวีถีทางนั้นแหละ
 
ฟึ่บๆๆ
 
"อึ่ก อืมมมม วาฬ"
 
"อือออออ"
ความรู้สึกเย็นวูบข้างในบ่งบอกให้รู้ว่าธามน่ะเสร็จไปแล้ว แต่แววตาที่สบกับเขานี่สิบอกว่ารอบใหม่กำลังจะมาในอีกไม่ช้า
 
ฟึ่บ
 
ปลายเท้าของวาฬแยกออกจากกันถูกดันข้อพับหัวเข่าขึ้นมาเผยให้เห็นส่วนอ่อนไหวเต็มๆตา ทั้งช่องทางที่เต็มไปด้วยนมสีขาวขุ่น มองเลยขึ้นไปก็เป็นหน้าท้องแกร่ง กับยอดอกสีสวย ใบหน้าที่แดงก่ำ หอบแฮ่กๆ หากแต่ดวงตากำลังมองอย่างเคียดแค้น
 
"ผมเกลียดคุณ"
 
"ชิ หยุดพูดนะ"
"ไม่ ผมเกลียดคุณ"
 
"บอกให้หยุดไง"
 
"ผมเกลียด อือออ"
ริมฝีปากของธามประกบริมฝีปากของวาฬ สอดลิ้นเข้าไปภายใน แต่วาฬกลับเบือนหน้าหลบหลายต่อหลายครั้ง หยดน้ำก็ยังไหลอยู่เรื่อยๆพอๆกับริมฝีปากบางที่เอาแต่พูดว่าเกลียด
 
"ผมเกลียด ฮึก ฮือออ เกลียดคุณ ฮึก"
 
"วาฬ"
 
แต่แทนที่จะเห็นใจ แต่ธามกลับกำลังโกรธมากขึ้นกว่าเดิมเสียอีก หนีเขาไปยังไม่พอ ยังกล้าพูดใส่หน้าว่าเกลียดเขาอีก
 
"เกลียดเหรอ งั้นฉันจะทำให้นายรักเอง"
 
ฟึ่บๆๆ
 
"อึ่ก อือออ เกลียดคุณ"
 
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นอีกครั้ง เรื่องของเรื่องคือคนหนึ่งอยากจะให้รักตัวเอง ในขณะที่อีกคนหนึ่งก็ไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้องทำแบบนี้กับตัวเอง ซึ่งแม้ว่าต่างฝ่ายจะมีเหตุผลของตัวเอง แต่กลับพูดมันออกมาไม่ได้
 
เกลียดเหรอ? ไม่ได้อยากให้เกลียดสักหน่อย อยากให้รักต่างหาก
 
ธามคิดอย่างนี้ หากแต่การกระทำของเขากลับไม่ได้ช่วยอะไรเลย นอกจากจะทำให้วาฬเกลียดตัวเองมากขึ้นกว่าเดิม หากเป็นเรื่องของนายไอศูรย์แล้ว ธามก็ไม่มีความหนักแน่นในการตัดสินใจไปซะทุกที ตั้งแต่เรื่องร.ร.การ์ดแล้ว ทั้งๆที่จะพาตัวมาตั้งแต่วาฬเสียพ่อแม่ไปเลยก็ยังได้ แต่หากก็ลังเลอยู่ ถึงได้ปล่อยให้วาฬได้ใช้ชีวิตด้วยตัวคนเดียวโดยคอยช่วยเหลืออยู่ห่างๆ
 
ทั้งๆที่ก็รัก แล้วก็ห่วงมากๆ แต่กลับถูกเกลียดเข้าให้เพราะทำตามใจตัวเอง ทำในสิ่งที่อยากจะทำมาตั้งนาน
 
ผิดหรือที่เขาจะตามใจตัวเองบ้าง
 

..............................................
ตามอ่านต่อได้ที่นี้นะครับผม

6/6/58

City vampire Nc 26


"ขอผมดูหน่อย..."

หมับ

ลูเซียโน่พูดเสียงหวาน ดึงมือเจ้าของชื่ออลิซออกไปจนได้ แก่นกายเล็กที่กำลังตั้งชั้นประจักแก่สายตาของลูเซียโน่

ความอายก็เข้าประชันให้อลิซยกสองมือขึ้นปิดหน้า ริมฝีปากสั่นระริกจนหน้ากลัว

ก็ประสบการ์ณเซ็กส์ก่อนๆมันไม่ได้ดีเลย ล่ามเอย แส้เอย ทำร้ายร่างกายบ้างล่ะ พอเจอแบบนั้นอลิซก็เข็ดเป็น 
"ร่างกายนี้เป็นของผม...ตรงนี้ของคุณ"

ฟึ่บ

"อือ...อึ่ก"

อลิซเม้มกัดปากลั้นเสียง ยามที่สัมผัสเบาๆตรงช่องทางด้านหลังมันทำให้เกร็งไปทั้งตัว

เพราะความกลัวล้วนๆ

"มองผมสิ...นี้ผมนะ สามีของคุณ...มองผม...ผมไม่ใช่คนอื่น"

ลูเซียโน่พรมจูบไปตามหน้าท้องเกร็ง ปากพึมพัมเสียงอ่อนให้อลิซลืมตามามอง ความกลัวหายไปก็จริง แต่ก็ไม่ใช่ทั้งหมด แล้วคำถามเดิมก็ย้อนเข้ามา

"คุณไม่รังเกียจ..."

"คุณจะเคยถูกใครกอดมาผมไม่สนใจทั้งนั้น...แต่ตอนนี้และต่อจากนี้ ต้องเป็นผมคนเดียวเท่านั้น"

ฟึ่บ

"อึ่ก...อือออออ"

อลิซเชิดหน้าขึ้นนิดๆยามที่ลูเซียโน่กดปลายนิ้วลงบนช่องทางเบาๆ มือกำหัวไหล่ของลูเซียโน่ไว้แน่น เนื้อตัวเปลือยเปล่าที่เริ่มแดงขึ้นเพราะแรงอารมณ์สะกดสายตาของลูเซียโน่

สวบ

"อืออออ อ๊าาาา ฮ้า ฮ้า"

ถึงจะกลั้นเสียงยังไงก็ยังหลุดลอดออกมาให้ได้ยินอยู่ดี ปลายนิ้วที่ค่อยๆสอดเข้าไปข้างในทีละน้อยจนอลิซต้องดันแขนลูเซียโน่ไว้

"เจ็บเหรอ"

"...กะ ก็ไม่เชิง..."

ร่างกายใหม่ที่ยังไม่คุ้นชินกำลังตอบรับลูเซียโน่เป็นอย่างดี ตลอดเวลาหลายวันที่ผ่านมา ลูเซียโน่ต้องใช้ความอดทนทั้งหมดเพื่อควบคุมไม่ให้จู่โจมอลิซที่แก้ผ้าให้เขาตรวจร่างกายตลอด 

แค่นั้นลูเซียโน่ก็ข่มอารมณ์ไว้ไม่ไหว ไอ้เจ้าลูกชายที่ดุนดันอยู่ใต้กางเกงมันเรัยกร้องแต่จะออกมา จนถอดเสื้อออกอย่างรวดเร็ว คร่อมทับไปจูบปาก โดยที่อีกมือก็สบัดกางเกงออกจากเอวแบบที่ไม่ให้อลิซเห็น

ใช่ว่าอายที่อลิซจะเห็นของตัวเอง แต่ที่ไม่อยากให้เห็น เพราะไม่อยากให้ตกใจกลัวกับขนาดของมัน

เชื่อเหอะว่าอลิซต้องกลัวที่ไอ้แท่งยักษ์นี้จะเข้าไปในตัวแน่

"อืม...อืออออ อาาา อ๊าาาลูเซีย..."

ฟึ่บๆๆ

อลิซครางเสียงหวานยามที่ปลายนิ้วที่สอดลึกเข้ามาในตัวเริ่มต้นควานไปทั่ว ใจก็กลัวคนอื่นจะมาได้ยิน แต่ห้องของอลิซอยู่อีกซีกของตึกที่ซีโน่กับอเล็กซ์นอนอยู่ คงจะไม่เป็นไร

"อลิซ...ผมรักคุณ..."

"อึ่ก..อือออ ลิซก็รักคุณ...อืออออ"

สวบ

บอกรักไปหวังจะให้อลิซผ่อนอาการเกร็งลงบ้าง อีกอย่างคือเบี่ยงแบนความสนใจเจ้าแท่งเอ็นร้อนที่ค่อยๆสอดเข้าไปภายในให้อลิซดิ้นพล่าน

"ไม่เป็นไร...อลิซ.."

ลูเซียโน่ที่แรงเยอะกว่ามากโขล๊อกตัวอลิซไว้ กดจูบหนักที่แก้มให้คนเหงื่อแตกพลั่กๆหุบอากาศเข้าปอด

"ลูเซีย อึ่ก..แต่มันจุก...อืออ ลิซไม่เคยทำแบบนี้..."

ก็เพิ่งเคยเป็นผู้ชายยังไม่ถึงเดือนก็มาอ้าขาให้ลูเซียโน่แล้ว ไม่บอกลูเซียโน่ก็รู้อยู่แล้วว่าต้องถนุถนอมคนสวยคนนี้ให้มากๆ

สวบ

"อ๊าาาาาา ฮ้า อึ่ก อ๊าาา"

ถึงจะพยายามกัดฟันยังไง อลิซก็ปล่อยเสียงครางออกมาจนได้ ไอ้พนังนุ่มที่กำลังคอดรัดแท่งไฟที่สอดเข้ามาจนสุดแล้วทำให้ลูเซียโน่กัดฟันกรอดแล้วลูบคลึงสะโพกให้อลิซผ่อนคลายลง

"อึ่ก...ลูเซีย..."

ดวงตาหวานเยิ้มมองผ่านหยาดน้ำใสสบกับดวงตาสีแดงสนิทที่กำลังวาวโรจน์ ปากสั่นระริกที่กำลังเอ่ยชื่อลูเซียโน่ไม่หยุดสลับกับหอบอากาศเข้าปอด ผมยาวสลวยสยายไปบนเตียงกระทบกับแสงไฟเป็นประกาย ในขณะที่แก่นกายน่ารักกำลังกระดกไปมาพร้อมกับเฉอะแฉะตรงส่วนปลาย

"สวย อลิซ...คุณสวยมากครับ...เจ้าสาวของผม"

หมับ

"อึ่ก อ๊าาาา อย่าจับ ลูเซีย อืออออออ"

อลิซบิดสะโพกเร้าๆตอนที่ลูเซียจับส่วนอ่อนไหวของตัวเองแล้วรูดรั้งเบาๆ

สำหรับคนที่ไม่เคยแตะต้อง เพิ่งจะเคยมีความรู้สึกทางเพศก็กัดปาก มือควานไปทั่ว ขย้ำผ้าปูเตียงจนยับคามือ หากสายตาก็จับจ้องอยู่ที่คนตรงหน้า

แวมไพร์แว่นสีชาหากถอดแล้วแววตาของเขากลับมีเสน่ห์กว่าใครๆ ไม่ใช่ที่สีตาแดงฉาน แต่เพราะแววตาอ่อนโยนที่กำลังมองตัวเองอย่างแสนรักต่างหากที่หน้าหลงใหล

"อืมมมม อลิซ...เจ้าสาวของผม..."

ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ

การขยับตัวช้าๆเนิบๆช่วยอลิซได้เยอะ คนที่คำรามต่ำเพราะความต้องการกลับคุมสติได้ดีไม่ให้ทำร้ายคนที่ตัวเองรักหมดหัวใจ ถึงจะเพิ่มความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่ดูเหมือนร่างกายของอลิซก็คุ้นชินเสียแล้ว

ฟึ่บๆๆ

"อะ อ๊าาา อาาา ลูเซีย...อืมม ซี้ดดดด อาา"

"อลิซ ผมรักคุณ...รักคุณ"

คำว่ารักของลูเซียช่วยบรรเทาความเจ็บและชาของอลิซได้เกือบทั้งหมด ไอ้ความรู้สึกจุกเสียดก่อนหน้าเลยกลายเป็นความเสียวซ่านแผ่ไปทั่วร่างกาย

นี้น่ะเหรอเซ็กส์

ถึงร่างกายจะไม่ใช่หญิง หากลองทำเรื่องอย่างว่ากับคนที่ตัวเองรักแล้ว มันก็สุขจนไม่สนว่าเรื่องเพศเลยเชียวล่ะ

"อึ่ก อืออออ อืมมม...อลิซ...คุณเจ็บเหรอครับ..."

สีหน้าบูกเบี้ยวตามแรงอารมณ์กำลังบอกให้ลูเซียโน่หยุดสะโพกที่ส่ายเข้าออกรุนแรงนี้ หากแต่อลิซกลับดึงมือลูเซียโน่ไว้ก่อน ลำคอแห้งผากก็เค้นเสียงออกมา

"ดี...ลิซไม่ได้เจ็บ...อึ่ก...ลิซโอเค...อืมมม รู้สึกดี"

ภาพที่เห็นตรงหน้านี้แหละคือสิ่งที่ลูเซียโน่ไม่เคยคิดถึง เขาไม่เคยต้องการเซ็กส์จากอลิซ เขาต้องการเพียงใช้ชีวิตร่วมกับมนุษย์ที่เขารัก แต่ภาพนี้ มันทำให้เขาอยากเปลี่ยนความคิด

ภาพที่อลิซครางชื่อเขาตอนกอดกันนี้มันสุดยอด แถมยังทำให้รักคนคนนี้มากขึ้นไปอีก

ฟึ่บๆๆ

"อ๊าาาาา ลูเซีย...อืมมมม"

ริมฝีปากลูเซียโน่ครอบครองริมฝีปากบาง ก่อนจะเลื่อนไปพรมจูบตามแก้มและสร้างรอยตีตราความเป็นเจ้าของไว้แถวๆเนินหน้าอก

มือก็ขยับรูดรั้งส่วนอ่อนไหวที่เพิ่งจะได้ใช้งานจริงของอลิซ ในขณะที่สะโพกก็ขยับในจังหวะที่อลิซพอจะรับไหว พนังนุ่มก็ให้ความต้อนรับเป็นอย่างดี จนสวรรค์มันอยู่ไม่ไกล

ฟึ่บๆๆ

"อืมมม ซี้ดดด อลิซ...อืมมม ภรรยาของผม...อืมมมม"

"อ๊าาาา อาาา มันจะ...อืมมม มันแปลกๆ รู้สึก..."

ความรู้สึกแปลกๆที่อลิซพูดถึงก็ไม่ใช่อะไรอื่น คำรายงานที่ลูเซียโน่ขยับกายถี่รัว ไม่ลืมที่จะขยับให้อลิซไปด้วย

"อืมมมม...อร๊าาาางงงงงง"

ริมฝีปากแตะกันอีกครั้งก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะออกมาเลอะมือลูเซียโน่

ฟึ่บๆๆๆ

แต่ก็ยังไม่หมดเท่านั้น เมื่อลูเซียโน่ถอดจูบก็ยืดตัวขึ้นขยับอีกไม่กี่ทีก็ดึงออกจากตัวอลิซ พร้อมทั้งรูดรั้งให้ตัวเองปลดปล่อยออกมา

"อืมมมม อลิซ อ๊ะ!"

พรวด


ไม่นานของเหลวไม่ต่างจากอลิซก็พุ่งออกมา ขอย้ำว่าพุ่ง! อลิซถึงกับหลับตาปี๋เมื่อรู้ว่ายังไงก็โดนแน่ๆ เล่นทำอยู่ระหว่างขา พุ่งมาทีเลยเลอะทั้งตัว ลามไปถึงลำคอและครึ่งหน้าให้คนที่กระตุกกับการปลอดปล่อยเบิกตากว้างคร่อมทับแล้วเช็ดตรงบริเวณตาออกให้

ตามอ่านต่อได้ที่นี้เลยครับ

3/6/58

Special 1 Ep.6


ฟึ่บ
 
ดรณ์สบัดกางเกงสีเข้มออกจากสะโพก ดึงกางเกงในเนื้อดีออกไปด้วย เผยให้เห็นแก่นกายใหญ่ที่เริ่มแข็งขื่นขึ้น
 
"ว้าววว แข็งแรงจังนะ ไม่อยากเชื่อเลยว่าเจ้านี้มันเข้ามาในตัวผมด้วย"
 
คนที่ปากกล้าขึ้นมากหลังจากอยู่กับรันร่วมอาทิตย์ก็รู้สึกตัวว่ารักรันเข้าให้ คนที่มอบชีวิตให้ใหม่ ที่แสนจะดีกว่าเดิมมาก
 
ไม่รักก็ไม่ได้แล้วล่ะ
 
ฟึ่บ
 
มือเรียวกอบกำแท่งร้อนเอาไว้ด้วยมือเดียว ดูดชิมรสชาติยอดอกสีเข้มให้รันผวาเยือก ความเสียวมันวิ่งเข้าไปทั่วร่าง ยิ่งมีคนตัวเล็กๆหน้าตาน่ารักมาก้มๆเงยๆ หยอกล้ออยู่แบบนี้รันก็ยิ่งมีอารมณ์
 
ฟึ่บๆๆ
 
แล้วคนด้านบนก็ดึงแก่นกายสองท่อนมาถูกัน สะโพกก็ขยับถูไถโดยมีมือรันประคองนำทาง
 
"อืมมม ไม่ต้องสร้างบรรยากาศแล้ว เร็วๆเข้าสิ"
 
"คิกๆ หอมก่อนสิ แล้วผมจะรีบให้"
 
ฟอด
 
อ้อนมารันก็สนองให้ ไม่ลืมที่จะแถมให้โดยการล๊อกคอขยี้ปากอย่างดูดดื่ม ส่งมือไปคลึงยอดอกให้แข็งเป็นไต
 
"อืมมม ร้อนแรงดีจัง ผมชอบจริงๆเลย"
 
ฟึ่บๆๆ
 
ยิ่งขยับสะโพก ความร้อนก็เข้าครอบง่ำ ก่อนจะยกสะโพกขึ้นสูง แล้วกดลงมาทีเดียวโดยไม่คิดจะเบิกทางหรือใช้ตัวช่วย
 
"ซี้ดดดด อืมมม"
 
"นายนี้มันมาโซหรือยังไง? ชอบจังนะอะไรที่เจ็บๆเนี่ย"
 
"เอ๋? เคยชินล่ะมั้งครับ ซี้ดดด แต่ผมก็ชอบอยู่ดี"
 
ฟึ่บๆๆ
 
สะโพกกลมขยับรุนแรงจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วห้อง สองมือวางลงบนแผงอกประคองตัวเอง สายตาหวานเยิ้มมองคนข้างล่างที่กำลังยกยิ้ม
 
"อึ่ก อือออ คุณรัน อืมมม"
 
แท่งเอ็นร้อนที่กำลังครูดกับพนังด้านในรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ แต่มันกลับทำให้รันแทบคลั่ง กระแทกแก่นกายขึ้นสวนอย่างไม่กลัวว่ารูมันจะพังหรือเปล่า
 
อีกคนก็ขย่มไม่ได้หยุด ไม่สนเหมือนกันว่าร่างกายจะเจ็บมากกว่าเสียวหรือเปล่า ก็ในเมื่อตอนนี้ร่างกายมันบอกแค่ว่าสุข ทั้งเจ็บ ทั้งเสียว ปนเปกันไปหมด รู้แค่สุขจนแทบสำลัก
 
ยิ่งเป็นคนเท่ๆที่ช่วยเขาตั้งแต่วันแรกที่เจอ คนที่เย็นชา แต่ก็มีมุมอ่อนโยน คนที่ชอบสวมหน้ากากเพื่อธุรกิจ หากเห็นว่าใครไม่มีประโยชน์ก็จะเย็นชาและไม่ใยดี
 
คนคนนี้ ที่เขารักไปจนหมดใจแล้ว
 
ฟึ่บๆๆ
 
"อือออ อาห์ รัน รัก อืออ รักที่สุดเลย"
 
คนที่ไม่เคยมีใครที่ดีด้วยขนาดนี้ อาจจะไม่ได้อ่อนโยนทางร่างกายหรือคำพูด แต่ทางชีวิตความเป็นอยู่ รันกลับเข้ามาช่วยทำให้มันดีขึ้นมากกว่าเดิม
 
ไม่ต้องเจ็บตัว ไม่ต้องเจ็บใจ
 
"หึ รักที่เงิน ที่อำนาจของฉัน หรือเพราะฉัน"
 
"เจ็บปวดนะครับ..."
 
คำพูดทิ่งแทงหากเป็นคนอื่นคงจะอารมณ์เสียไปแล้ว แต่กับณิน เขากลับขย่มแรงกว่าเดิม โน้มหน้าลงไปหาแล้วซุกไซร้ซอกคออย่างเสน่หา
 
"..ตอนที่ผมตกหลุมรักคุณ ผมก็ไม่รู้นี่ครับว่าคุณมีอำนาจ หรือเงิน..."
 
ฟึ่บๆๆ
 
"ที่ผมเห็นคือคนใจดีที่เข้ามาช่วยผมไว้จากแฟนเลวๆ อืออ อาห์ แถมยังซาดิสกว่ากดผมในห้องน้ำภัตรคาร....ผมหลงรักคนคนนั้นแหละครับ"
 
"อืออ ซี้ดดด อืม"
 
ฟุ่บ
 
ที่เซอร์วิชให้มันก็ดี แต่เขาอยากทำเองซะมากกว่า ก็ณินพูดถูกใจซะจนทนไม่ไหวแล้ว ต้องสนองคำพูดดีๆนั้น
 
"อะไรกันครับ ผมยังเซอร์วิชไม่เสร็จ..."
 
สวบ สวบ
 
"อ๊าาาาา อือออ อืมมมม"
 
"ฉันทำให้แล้วรู้สึกดีกว่าใช่ไหมล่ะ? หืม?"
 
ฟึ่บๆๆ
 
สะโพกแกร่งที่ขยับเข้าออกแรงๆ ถึงใจคนชอบความรุนแรงนิดๆอย่างณินมาก ถึงได้ยกขารัดรอบสะโพกรันไว้แน่น รอยยิ้มจริงใจที่ตอกย้ำว่าคำพูดเมื่อกี้ณินพูดจริงไม่ได้ล้อเล่น
 
"อืม ครับ ดี ดีกว่าเยอะเลย อึ่ก อือออ ซี้ดดดด อือออ"
 
"อืมมมม"
 
กึก
 
แต่แล้วรันก็ต้องชะงัก เมื่อภาพที่นายดรณ์นอนหอบหายใจอยู่นี้มันถูกซ้อนทับด้วยภาพของผู้ชายอีกคน
 
"นิน..."
 
ฟึ่บๆๆๆ
 
พรวด
 
"ฮ้า ฮ้า...."
 

ยิ่งรันเห็นอย่างนั้น รันก็ยิ่งขยับเข้าออกเร็วกว่าเดิมจนปลดปล่อยเข้าไปในตัวณินอย่างรวดเร็ว ถอดแก่นกายออกแล้วนั่งห้อยขาอยู่ปลายเตียง สองมือกุมหน้าผากข่มตาลงแน่น ให้คนที่เพิ่งจะส่งล้นเมื่อกี้หันไปมองอย่างงงๆ

อย่าลืมติดตามต่อนะครับผม

2/6/58

The prince S Ep.5


สวบ
 
คำว่าอย่าของวาฬคงใช้ไม่ได้ผลกับธาม เพราะยิ่งพูดคำว่าอย่า ธามก็ยิ่งอยากเปลี่ยนให้เป็นคำอื่น
 
ปลายนิ้วที่ใหญ่ถึงใหญ่มากๆก็สอดเข้ามาภายในตัวพร้อมกันถึงสองนิ้ว แค่เข้ามาวาฬก็รู้สึกจะแย่ แต่นี้ธามดัน…เริ่มแยกปลายนิ้วไปคนละทาง! ทั้งขยายปากทาง! และก็ดึงเข้าออกต่อเนื่องไม่หยุดพัก คนที่จะตายจริงๆก็วาฬนี้แหละ!
 
"อึ่ก...อืออออออ"
 
สวบ สวบ สวบ
 
"หืม? ดีไหม?"
 
"ดีบ้าอะไร! เอาออก ฮ้า ฮ้า เอาออกไป!"
 
"หืม?"
 
"อือออ อ๊าาาาา"
 
แล้วก็เป็นวาฬที่ส่งเสียงลอดไรฟันออกมา ใช่ว่ามันจะเจ็บอย่างเดียว แต่เพราะเขาเคยโดนมาก่อน ไอ้ช่องทางด้านหลังมันเลยรู้สึกอย่างอื่นด้วย
 
มันดีกว่าครั้งที่แล้วซะอีก
 
"อืออ อะ อ๊าาาา ยะ อย่า.."
 
"ร่างกายนายไม่บอกอย่างนั้นนะ"
 
นิ้วยาวยังคลึงยอดอกสีสวย วนปลายนิ้วรอบๆ ก่อนจะสกิดแรงๆให้วาฬเชิดอกรับ สะท้านเยือกไปทั้งตัวกับความรู้สึกซ่านที่ธามมอบให้
 
ฟึ่บๆๆ
 
"อืออ อะ อ๊าาา"
 
ยิ่งข้างล่างเริ่มควานหนักขึ้น วาฬก็สติหลุด ครางไม่เป็นภาษา ไม่สนแล้วว่าน้ำหวานจะไล่เลอะขอบปากมากแค่ไหน
 
"นะ อย่า อะๆ อย่า..."
 
ฟึ่บ
 
"อ๊ะ...หยุดทำไม..."
 
กึก
 
ปากก็บอกว่าอย่า แต่พอธามดึงนิ้วออกวาฬก็ถามขึ้นมาว่าหยุดทำไม ให้คนร่างสูงกระตุกยิ้ม แยะหว่างขาออกกว้างก่อนจะโน้มตัวไปคร่อมทับ
 
"ตกลงจะให้หยุด หรือไม่ให้หยุด หืม?"
 
พูดอะไรไปว่ะเนี่ย!!
 
"...คนดื้อๆอย่างนายต้องเจอคนอย่างฉัน"
 
สวบ
 
"อ๊าาากกกกก เอาออกไปๆ!! มันเจ็บ! อ๊าาาากกกกก"
 
วาฬแหกปากลั่นประหนึ่งจะคลอดลูก สองมือที่แรกๆก็นิ่งดีอยู่หรอก บัดนี้กำลังกระชากขาดใจจนเชือกมันครูดกับเนื้อแดงไปหมด
 
หมับ
 
"อย่าดิ้น ยิ่งดิ้นมันก็จริงเจ็บนะ!"
 
"ก็เอาออกไปสิ!! อ๊าาาากกกกก"
 
ถึงช่องทางเล็กจะถูกแทนที่ด้วยแท่งร้อนมาหลายนาทีแล้ววาฬก็ยังแหกปากร้องลั่นคฤหาสน์ สะโพกก็ขยับหนี แต่ก็ทำได้แค่ให้มันครูดพนังมากกว่าเดิม
 
แทนที่จะชินมันก็ยิ่งเจ็บน่ะสิ
 
"เอาออกไปๆ!!! อ๊าากกก อืออออ"
 
เมื่อรำคาญเต็มทนธามก็ปิดปากด้วยริมฝีปาก สอดลิ้นไปควานภายในดึงความสนใจจากวาฬ
 
"อืออออ"
 
และก็ได้ผล เมื่อวาฬนิ่งไปแล้ว ธามถึงได้ปล่อยข้อมือที่เริ่มกลัวแล้วว่ามันจะแดงไปกว่านี้ ขนาดมือถูกมัดยังฤทธิ์ขนาดนี้ มือครบ คงต้องเหนื่อยคูณสองซะแล้ว
 
"อือออ!! อือออ"
 
"บอกว่าอย่าดิ้นไง ผ่อนคลายซะมั้งสิ"
 
"คุณลองเองไหมล่ะ!!?"
 
ฟึ่บ
 
"อ๊าาากกกก"
 
ประชดมาธามก็ลงโทษ หากแต่รู้แล้วว่าต่อปากต่อคำไปก็เสียเวลา อย่างวาฬต้องให้รู้สึกและจดจำด้วยร่างกายถึงจะเข้าใจ
 
แต่การที่ขยับสะโพกหนักๆครั้งเดียวมันเหมือนจะฉีกร่างวาฬให้เป็นชิ้นๆ ถึงขั้นร้องลั่นแล้วกัดริมฝีปากตัวเองซะเต็มแรง
 
แผล็บ
 
"อย่าทำร้ายตัวเองสิ"
 
ปลายลิ้นตวัดเลือดสีสดของคนข้างล่างเข้าปาก พรมจูบตามแก้มขาวโดยที่มือก็บีบคลึงสะโพกให้ผ่อนคลาย
 
แต่ไอ้พนังนุ่มที่เดี๋ยวรัดเดี๋ยวตอดมันกลับบอกว่าวาฬพร้อมแล้ว ถึงได้ยืดตัวขึ้น สองมือจับหัวเข่าวาฬให้แยกออกกว้างเลียริมฝีปากกับภาพตรงหน้า
 
แท่งร้อนที่สอดเข้าไปไม่ถึงครึ่ง แก่นกายหน้ารักที่แข็งขืนขึ้นเพราะเขา ไล่ขึ้นไปจากไรขนหน้าท้องที่แข็งเป็นก้อนก็ยั่วสายตา หรือจะเป็นแผงอกที่ไม่เล็กไม่ใหญ่ เหมาะกับผู้ชายวัยทำงาน ลำคอที่มีรอยแดงที่เขาเป็นคนทำ ริมฝีปากสั่นระริกและแววตนที่กำลังมองเขาอย่างคาดหวังและคับแค้นพร้อมๆกัน
 
ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดึงดูดเขาได้เป็นอย่างดี คนนี้แหละ เมียในอนาคตของเขา
 
สวบ
 
"อึ่ก...อืออออ....อ๊าาากกกกก"
 
สะโพกเล็กบิดเร้าๆกับแท่งเอ็นที่เริ่มเคลื่อนเข้ามาภายในจนสุด ถึงจะพยายามกลั้นเสียงไว้แล้วมันก็ทำไม่ได้นาน แค่โคนเข้ามาจนสุดวาฬก็ร้องลั่นอีกครั้ง
 
ถึงธามจะกดแช่ให้เคยชิน แต่ใครมันจะไปชินกับไอ้มังกรยักษ์นั้นไม่ทราบ!
 
"เป็นไง...เงียบเลยรึไง หึๆ"
 
เป็นผลลัพธ์ที่หน้าพอใจ หลังจากคิดอยู่นานว่าจะลงโทษยังไงให้จำ จะได้ไม่หนีไปไหนอีก ก็ลองเสี่ยงดู ว่าจะเล่นบทเศร้าหรือบทโหดใส่ จะวิธีไหนก็ได้ ธามขอแค่ให้วาฬอยู่กับเขา
 
แล้ววิธีนี้ก็เห็นผลชัด เส้นชัยก็ไอ้พนังนุ่มที่ตอดน้อยตอดใหญ่นี้ไงล่ะ
 
"ขยับล่ะนะ"
 
"อึ่ก อือออ อะ อะ"
 
คนที่ไม่คุ้นชินสบัดหน้าไปมา มือกำกันแน่นกระตุกหลายๆหวังให้เชือกที่ผูกไว้คลายออกบ้าง แต่ก็ไม่เลย เลยได้แค่กัดฟันทนความเจ็บปวดที่อีกฝ่ายมอบให้
 
ฟึ่บ ฟึ่บ
 
"อ๊าาาา อะ อ๊ะ...อือออ"
 
แต่ไอ้ความเจ็บปวดที่เขาต้องกัดฟันทนมันกลับเริ่มดีขึ้น ดีขึ้นเพราะมีความรู้สึกบางอย่างมาแทนที่ หนึ่งเลย คือมันเสียว สองคือมันซ่านไปทั้งตัว
 
"อืม...ไม่คิดว่าจะดีขนาดนี้…"
 
คนที่เม้มปากข่มตาอยู่ข้างบนพึมพัมเบาๆ ขยับช่วงล่างเป็นจังหวะเดียวกัน ไม่ได้รุนแรงหรือเร่งเร็วจนเขารับไม่ไหว
 
"อือออ อ๊ะ....พะ พอแล้ว..อือออ พอที..."
 
"หืม? เรายังไม่ไปถึงไหนเลยนะ.."
 
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ
 
"อ๊ะ! อะ อะ อาห์ ซี้ดดด พะ พอ!! คุณธาม!…"
 
แล้วเหมือนจะแกล้งกัน ธามเลยเร่งจังหวะให้เสียงครางวาฬครางติดต่อกัน ก่อนจะกดแช่แล้วขยับช้าๆให้วาฬตามอารมณ์ไม่ทัน
 
"ฮ้า ฮ้า...อ๊าาา อืมมมมมม อือออ...อะ อะ อ๊ะ...ซี้ดดด คุณ! อย่าทำแบบนี้!"
 
เห็นว่าสนุกหรือยังไง ธามถึงได้เร่งจังหวะเร็วขึ้นโดยไม่บอกไม่กล่าว ให้วาฬครางเสียงหลงอีกครั้ง สบตามองอย่างตัดพ้อแต่กลับทำอะไรไม่ได้
 
ถูกมัดอยู่ใครมันจะไปทำอะไรได้!
 
"แบบไหน แบบนี้เหรอ?"
 
ฟึ่บๆๆๆ
 
"อ๊ะ อะ อ๊าาาาา อย่า! อะ อะ ยะ อย่า อะ อ๊าาาาาา"
 
เสียงครางไม่เป็นจังหวะส่งผมมาจากสะโพกที่กำลังกระแทกถี่รัวไม่ให้พักหายใจ เมื่อวาฬเริ่มรู้สึกร่วม ธามก็ไม่คิดจะไปทัวร์สวรรค์คนเดียว ต้องจูงมือคู่ขาไปด้วย
 
"อ๊าาาาา อร๊าาางงงง อะ อะ ซี้ดดดดด"
 
"ซี้ดดดด วาฬ...อืมมม"
 
ธามช้อนมือไปใต้ขาประคองให้พาดบนไหล่ ไม่ลืมที่จะขยับรัวๆ เขาก็เพิ่งรู้ตัวว่าชอบเสียงครางคู่นอนก็วันนี้ หรือเพราะชอบเสียงของวาฬกันนะ?
 
"คุณ! อืออ อะ อะ อ๊าาาา"
 
"เฮ? เจ้าหนูของนายมันแฉะจังเลยนะ"
 
หมับ
 
"อึ่ก...อ๊าาา ยะ อย่า อย่าจับ!!"
 
"ไม่จับนายจะเสร็จได้โดยที่ฉันทำแค่ข้างหลังหรือไง?"
 
"อึ่ก..."
 
วาฬถึงกับพูดไม่ออก ข้างหลังมันรู้สึกดีก็จริง แต่เขาก็ไม่ใช่พวกที่ชอบให้ใครมายุ่งกับข้างหลังตั้งแต่แรก แต่แม่งตอนนี้เขากำลังรู้สึกโคตรดีตอนที่ถูกบุกรุกจากข้างหลัง
 
ต้องยอมรับว่าไอ้แท่งเอ็นร้อนๆที่ครูดกับพนังได้ในมันทำเขาซี้ดขนาดไหนไม่อย่างนั้นเขาไม่ครางเสียหมาอย่างนี้แน่ แต่ก็ยอมรับกับตัวเองเท่านั้น!
 
เพราะมันจะไม่มีครั้งต่อไป!
 
ฟึ่บๆๆ
 
"อ๊าาาา อะ อะ อืออออ"
 
แล้วด้วยมือใหญ่ที่ใช้แค่ข้างเดียวก็กุมของเขาไว้หมด ลองคิดในทางกลับกันแล้วสองมือของวาฬยังกุมไปได้แค่ปลายๆ
 
ขนาดไม่ได้ต่างหรอก มือเขาใหญ่ต่างหาก!
 
หมับ
 
ฟึ่บๆๆ
 
วาฬคงไม่รู้ตัวหรอกว่าในวินาทีที่คิดว่าไม่มีครั้งต่อไปสายตาเขามันฟ้องว่าเขายอมแล้ว แล้วมันน่ารัก จนธามยกมือไปคร่อมหัว กดกายเข้าออกแรงๆจนตัววาฬโยกคลอนไปด้วย
 
"อือออ อืมมม วาฬ อืมม"
 
"อ่ะ อะ อะ ซี้ดดด อ๊ะ อ๊าาาาาา"
 
ฟึ่บๆๆๆ
 
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องไปทั่วห้อง ในขณะที่เสียงครางดังลอดประตูไปเข้าหูทั้งการ์ดทั้งแม่บ้าน บอกตรงๆเลยว่ารู้เรื่องว่าทำอะไรกันถึงขั้นไหนเลยล่ะ
 
แต่ที่แตกต่างก็มี ส่วนใหญ่จะได้ยินแค่เสียงคู่ขา แต่นี้เจ้านายใหญ่กลับคำรามให้ได้ยินตั้งหลายครั้ง
 
"อืมมม"
 
ริมฝีปากอวบอิ่มถูกครอบครองอีกครั้งและอีกครั้ง ใบหน้าเหลาเบี่ยงหลบให้ได้องศา กดจูบอย่างพอใจปากที่พ่นคำด่าออกมาสารพัด สะโพกไม่ได้หยุดเคลื่อนไหวแต่อย่างใด
 
ฟึ่บๆๆๆ
 
แล้วก็รุนแรงและเร็วขึ้นให้รู้ว่าใกล้จะถึงจุดสุดยอด ในขณะที่รูดรั้งแก่นกลางลำตัวให้วาฬเกร็งหน้าท้องไปอีก
 
"อืออ แฮ่กๆ อ๊าาาา คุณธาม ผมไม่..."
 
"อืออ ซี๊ดดดด"
 
พรวด
 
ความร้อนวาบที่ฉีดพ่นเข้ามาในตัวทำวาฬเบิกตากว้าง ก่อนจะก้มลงไปมองจุดเชื่อต่อที่หากมองขึ้นมาหน่อยก็จะเห็นรอยเลอะของตัวเองตรงหน้าท้อง
 
"นี่ นี่คุณ...ไม่ได้ใช้ถุงเหรอเนี่ย"
 
"หึๆ รู้สึกตัวเอาป่านนี้ถ้านายเป็นผู้หญิงคงท้องไปแล้วมั้ง"
 
ฟึ่บ ฟึ่บ
 
"อึ่ก อืออ ทำอะไรของคุณอีก"
"อะไร...นี้คิดว่าฉันจะหยุดอยู่แค่นี้เหรอ?"
 
"ห้ะ? ยะ อย่านะ อย่านะคุณ"
 
เสียงนี้ดังมาลอดช่องประตูไปเข้าหูใครหลายๆคนอีก แต่ก็คิดว่าคงเป็นเรื่องปกติ น่าสงสารก็แต่วาฬที่ต้องรองรับอารมณ์คนอย่างธาม
 
แล้วบทรักของพวกเขาก็เริ่มต้นขึ้นอีกหลายๆรอบ ท่าทางที่ยังติดดื้อไม่ยอมอยู่บ้าง แต่ก็ให้ความร่วมมือดีตลอดการร่วมรักรอบต่อๆมา อย่างนี้เรียกว่ายอมกันแล้วหรือเปล่า?

 
............................................................

อย่าลืมอ่านต่อด้วยนะครับผม