สวบ
"อึ่ก อือออ ไม่หาตัวช่วยให้ผมเลย..อือออ"
หมับ
อเล็กซ์จิกเล็บลงบนเนื้อแผ่นหลังของซีโน่
ดวงตาตัดพ้อกำลังลุกวาวกับการกระทำห่ามๆของซีโน่ที่เขาจงใจ
"หึๆ ขอโทษ แต่ฉันจะรู้สึกดี ถ้าเข้าไปแบบนี้"
"อึ่ก แต่ผมเจ็บ(นิดๆ)"
สวบ สวบ
"ขอโทษ แต่มันยังไม่สุดเลยนะ"
แท่งเอ็นที่เข้าไปได้แค่ส่วนหัวอเล็กซ์ก็ร้องโวยกลับขยับเข้าออกเพียงส่วนหัว
ดวงตาสีแดงฉานที่กำลังวาวโรจน์ด้วยความต้องการ
ทวีคูณให้อเล็กซ์รับรู้และมีอารมณ์ตาม
"ฮ้า อ๊าาาาา งั้นก็ อื้มมม เข้ามาให้สุดเลยครับ"
"หึๆ น่ารักจริงๆ"
สวบ
"อึ่ก อ๊าาาาาาา อาห์"
จะกลั้นเสียงก็ทำไม่ได้ ได้แค่จิกเล็บทั้งสองข้างลงบนไหล่ของซีโน่
สะบัดหน้าไปมาอย่างช่วยไม่ได้
ใบหน้าหวานที่พอถูกซีโน่สัมผัสแล้วแววตาของอเล็กซ์จะเปลี่ยนไป
เปลี่ยนจากคนหัวดื้อเจ้ามารยาเป็นลูกแมวขี้อ้อน
"ซีโน่ ฮ้า อ๊าาาา มันเจ็บ"
"ขอโทษนะ แต่หยุดไม่ได้แล้ว"
แท่งเอ็นใหญ่ค่อยๆแทรกเข้าไปภายในตัวจนลึกสุด
เจ้าแท่งเอ็นที่อเล็กซ์กลัวมาแต่ไหนแต่ไรกำลังขายใหญ่ขึ้นอีกภายในตัวเขา
สวบ สวบ สวบ
"อือออ อ๊าาาาา ซีโน่ อ๊าาา"
หมับ
ยิ่งซีโน่ขยับ ความเสียวมันก็วิ่งพล่านไปทั่วร่าง
จนคนตัวเล็กต้องจิกเล็บลงบนไหล่แรงกว่าเดิม
สองเท้าจิกลงบนเตียงในจังหวะที่สะโพกลอยขึ้นจากพื้นเตียง
"อือออ ซี้ดดด อเล็กซ์ ทนหน่อย หยุดไม่ได้แล้ว"
จุ๊บ
ซีโน่โน้มตัวลงไปพรมจูบตามแก้มใสที่มีหยดน้ำเอ่อล้นดวงตา
มือหนึ่งประคองสะโพกให้อยู่ในระดับเดียวกับสะโพกตัวเอง
อีกมือก็ลูบผมออกจากใบหน้าของอเล็กซ์
ซุกไซร้ซอกคอขยับเข้าออกเป็นจังหวะจนอเล็กซ์เริ่มคุ้นชิน
ฟึ่บๆๆ
"เป็นไง ดีขึ้นหรือยัง?"
"อื้ม ดีขึ้นแล้ว อ๊าาาา แต่อย่าขยับมาก"
อเล็กซ์ค่อยๆหันไปสบตากับซีโน่
ดวงตาสีเลือดที่กำลังมองเขาอย่างกับจะกลืนกินเข้าไปได้ทั้งตัว
แล้วไหนจะเสียงคำรามในลำคอที่ต่างออกไป
รอยยิ้มที่อเล็กซ์มองว่าไม่ใช่แค่รอยยิ้มพอใจ
แต่เป็นรอยยิ้มหว่านเสน่ห์ที่กระชากหัวใจอเล็กซ์ไปอยู่ที่ตาตุ่ม
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
ในสายตาของลูกแมวจอมดื้อที่ตอนนี้สยบแทบเท้าซีโน่กำลังมองว่าเจ้านายหนุ่มคนนี้เท่มาก
ไม่รู้ว่าเพราะทุกสิ่งที่เขาทำให้มาทั้งหมด
หรือเพราะอเล็กซ์ตัดสินใจแล้วว่าจะถวายชีวิตให้คนคนนี้ แวมไพร์ตนนี้
ที่เขารักสุดหัวใจและพร้อมจะมอบทุกอย่างให้
ฟึ่บๆๆ
"ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ? ยังเจ็บอยู่หรือ"
ซีโน่ช้อนปลายคางให้อเล็กซ์เชิดหน้าขึ้นรับจูบแผ่วเบาที่ทำแค่ริมฝีปากแตะริมฝีปาก
จมูดโด่งๆคลอเคลียกับปลายจมูกของอเล็กซ์ก่อนจะผละออกไปในระดับสายตา
"ผมรักคุณครับ"
"หึๆ ขี้อ้อนจริงๆนะนาย"
ฟึ่บๆๆ
"อ๊าาาา อื้มมม อ๊าาา ซีโน่ อึก อ๊าาาา ผมรู้สึกแปลกๆ"
ซีโน่ที่ครั้งนี้ไม่ได้เตรียมตัวช่วยหรือเบิกทางให้อเล็กซ์ถึงกับเลิกคิ้วขึ้นมองอย่างสงสัย
แต่ริมฝีปากกลับยกยิ้มน่ากลัว
สะโพกขยับเร็วขึ้นอย่างจงใจให้คนข้างล่างตัวโยกโคลงไปพร้อมๆกัน
เสียงสปริ๊งเตียงดังคลอกับเสียงคำรามและเสียงครางอยู่พักหนึ่ง
ก่อนจะเงียบไปให้อเล็กซ์ยันตัวในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน
"เป็นอะไรครับ? อ๊ะ ซีโน่..."
อเล็กซ์ถึงกับนิ่งเมื่อหันมามองซีโน่เต็มตาอีกที
เขี้ยวของซีโน่ก็ยาวขึ้นพอๆกับเล็บที่ครูดเนื้อสะโพกให้อเล็กซ์รู้สึกเจ็บนิดๆ
"อย่าสนใจ"
ฟึ่บๆๆ
"อ๊ะ อ๊าาาา ไม่สนไม่ได้ คุณเป็นอะไร อ๊ะ อะ อ๊าาาา ซีโน่ หยุดก่อน"
อเล็กซ์กลับไปนอนราบกับเตียงตามเดิม
หอบหายใจระรัวครางเสียงหลงพร้อมๆกับส่งเสียงห้าม
ความผิดปกติที่ซีโน่บอกให้อเล็กซ์อย่าสนใจแล้วทำต่อแบบที่เริ่มรุนแรงขึ้น
อเล็กซ์กลับไม่กลัว แต่กำลังเป็นห่วงซะมากกว่ากับความผิดปกติตรงหน้า
"ซี้ดดด ไม่ได้ หยุดไม่ได้"
หมับ
ซีโน่เอื้อมมือไปกำพนักเตียง ก่อนจะขยับกายเข้าถี่รัว
ซี้ดปากลั่นห้องดวงตายิ่งวาวโรจกว่าเดิม ความร้อนลุมในร่างกายมันเพิ่มมากขึ้น
มากขึ้นเรื่อยๆจนแทบจะระเบิดออกมา
"อะ อ๊ะ อ๊าาาา ซีโน่เดี๋ยว คุณเป็นอะไร อึ่ก ฮ้า อะ อะ"
"ไม่ต้องห่วง อึ่ก ฮ้า อาห์ ฉันไม่ได้เป็นอะไร"
"ไม่ได้ อะ อึ่ก คุณไม่ปกติ"
หมับ
"อ๊าาาา ฉันบอกว่าไม่เป็นไรไง"
ซีโน่คำรามเสียงพร่า มือบีบพนักเตียงจนเริ่มเสียรูป
อเล็กซ์ก็รับรู้ได้จากจังหวะการขยับที่เริ่มกระแทกกระทั้นมากขึ้นเรื่อยๆ
อเล็กซ์เองก็เริ่มใจสั่น หากแต่ความหวาบหวาวที่เกิดขึ้นก็ยากจะต้านทานได้เหมือนกัน
"อึ่ก ซีโน่ อืออออ ฮ้า อ๊าาาาาาาา"
ฟึ่บๆๆ
ยิ่งเขากระแทกกระทั้นมากเท่าไหร่ คนใต้ล่างก็ยิ่งไม่มีแรง
มือเท้าจิกลงกับเตียงระบายความรู้สึกแปลกใหม่
สะโพกลอยขึ้นจากเตียงด้วยแรงพยุงของซีโน่
หากแต่ลำตัวก็แอ่นขึ้นตามจนแทบจะเป็นสะพานโค้ง
เพียงแค่ไม่ได้ใช้มือค้ำเท่านั้น
"อึ่ก อือออ ฮ้า ซีโน่ อะ อะ อ๊ะ"
ฟึ่บๆๆ
"อเล็กซ์ รัก รักนาย อือออ ซี้ดดด"
พรึ่บ
สิ้นเสียงบอกรักภาพตรงหน้าอเล็กซ์ก็มีดไปหมด
ดวงตาเบิกกว้างกับปีกสีดำสนิทที่อยู่ตรงหน้า ปีกที่เขาบอกว่าอยากจะเห็น
ฟึ่บๆๆ
"อ๊าาาาา ซีโน่ อืออออ"
"อืออ เดี๋ยวก่อน ทนก่อน อืออ"
ใช่ว่าซีโน่จะไม่รู้ว่าทำให้อเล็กซ์เจ็บ หากแต่เขาก็หยุดตัวเองไม่ได้
ขยับกายเข้าออกถี่ๆให้อเล็กซ์ดันหน้าท้องแกร่งไว้ในขณะที่ตัวเองก็ยังอยู่ในท่าสะพานโค้งอยู่
"อือออ ซีโน่ อ๊าาาาา มัน อืออ มันเสียว อืออ"
ฟึ่บๆๆ
"อือออ อเล็กซ์"
แล้วนอกจากจะไม่หยุดให้แล้ว อเล็กซ์ก็ได้แค่ดันหน้าท้องซีโน่ที่กระแทกเอาๆ
แล้วสิ่งหนึ่งที่อเล็กซ์รับรู้ได้ คือมันยังขยายใหญ่ข้างในตัวเขาอีก
"อะ อะ อ๊ะ ซีโน่ ผมไม่ไหว...อร๊างงงง"
พรวด
"อือ ซี้ดดด"
หมับ
ซีโน่ช้อนไปใต้เอวโอบอเล็กซ์ในท่าสะพานโค้งโน้มตัวไปกอดไว้แน่น
ขบกรามในจังหวะที่ฉีดน้ำรักเข้าไปในตัวอเล็กซ์
"ฮ้า ฮ้า ปีก...ปีกของซีโน่"
คนที่เพิ่งเจอศึกหนักหอบหายใจระรัว
แต่ก็ยังโอบรอบคอเอื้อมมือผ่านหน้าซีโน่ไปแตะปีกสีดำสนิท
ฟึ่บ
ซีโน่ช้อนตัวอเล็กซ์ขึ้นมากอดให้อยู่ในท่าที่อเล็กซ์นั่งคร่อมเขาอยู่จับมือคล่องคอซีโน่ตามความเคยชิน
"ขอโทษนะ ที่ทำให้เจ็บ แต่ออกมาแล้วล่ะ ปีกของฉัน"
ซีโน่โอบรอบเอวอเล็กซ์ไว้มั่น
อีกหนึ่งวิธีที่จะทำให้ปีกมันออกมาโดยที่ไม่ต้องฟื้นฟูพลัง
มันก็แค่การตั้งใจจะทำอะไรสักอย่าง และรู้สึกดีกับมันให้ถึงขีดสุด
จะว่าอีกอย่างก็ขีดจำกัดของความสุขนั้นแหละ
แล้วการร่วมรักมันก็เป็นทางลัดที่จะทำให้ปีกมันงอกออกมา ที่ง่ายที่สุด
อ่านต่อได้ที่นี้เลยครับผม