ค้นหาบล็อกนี้

5/5/59

Offspring Vampire Chapter: 13 เทนทาเคิล

        หมับ
"อืออ อืมมม"
เส้นความอดทนขาดสะบั้นเมื่อประโยคน่ารักมันดังขึ้นจากปากของลอร์ มือใหญ่รอบเอวของลอร์แน่น บดกลีบริมฝีปากแนบสนิทแบบที่พ่อหนุ่มหล่อเจ้าของชื่อลอร์ก็ทำตาหวานเยิ้มโอบรอบคอพร้อมกับเงยหน้ารับจูบของชิเอล
"อือออ สัมผัสสิ"
ลอร์ขย้ำมือของชิเอลให้ขยับหน้าอกตัวเอง ลูบไล้นำทางให้มือของชิเอลขยับตาม ชิเอลเหมือนเด็กน้อยไม่รู้ภาษาหากแต่สันชาตญาณมันก็ถูกปลุกขึ้นมา โอบรัดร่างของลอร์แล้วประทับจูบลงบนแก้ม ปลายคาง ไล่ต่ำจากลำคอจนถึงส่วนที่พ้นเสื้อเปียก
"อืออ...ชิเอล"
เสียงครางน่ารักดังลอดลำคอให้เขาได้ยินทุกครั้งที่ริมฝีปากของเขาแนบกับผิวเนื้อ สมองขาวโพลนยามนี้รู้แค่ต้องทำให้ลอร์ปลดปล่อยออกมา แต่ถ้าปล่อยไว้แบบนี้เขานั้นแหละที่จะมีอารมณ์
ฟึ่บ
แก่นกายที่กำลังชูชันจากแรงอารมณ์ถูกสัมผัสจากมือของชิเอล ไม่รู้ว่าพวกเขาใช้เวลาเล้าโลมกันมากแค่ไหน รู้ตัวอีกทีแก่นกายของลอร์ก็อยู่ในมือซะแล้ว
"อ๊าาา...อาา...ชิเอล"
เสียงครางกระเส่าสั่นโสตประสาทให้ชิเอลขยับรูดรั้งแก่นกายของลอร์ไว้ในมือ ชิเอลไม่ได้ปฏิเสธหรอกว่ารู้สึกดีโคตรๆกับการสัมผัสลอร์ เขาละสายตาจากคนตรงหน้าไม่ได้ด้วยซ้ำกับความ...น่ารัก
"อึ่ก เอาออกมาสิ เจ้าดูแต่ของเราอย่างเดียวมัน...น่าอาย"
ลอร์เร่งเร้าปลดเปลื้องกางเกงพยายามเร่งให้ชิเอลโชว์ของตัวเองบ้าง แล้วชิเอลก็ไม่ได้อิดออดแถมยังเป็นนิ่งประคองร่างของลอร์ที่ง่วนกับการถอดเสื้อผ้าเขา 
ฟึ่บ
ผ้าคลุมผืนใหญ่ถูกปูรองก่อนจะตามด้วยร่างของลอร์ที่แม้จะสวมเสื้อผ้าเปียกๆก็ยังน่ามอง
"คงน่ามองถ้าไม่ใส่อะไรเลย"
ชิเอลเผลอปากพูดสิ่งที่คิดตอนที่โอบเอวแก่นกายร้อนระอุกำลังแนบติดกันภายใต้เสื้อผ้าที่ปกคลุมไม่ให้ผิวเนื้อไม่ถูกกับอากาศ ภาพที่เห็นจากไกลๆก็เป็นเพียงภาพของสองหนุ่มที่กำลังโอบกอดกันเท่านั้น
"ก็ถอดสิ...ถอดออกไปเลย"
ฟึ่บ
ลอร์เป็นฝ่ายส่งมือไปปลดเปลื้องเสื้อเปียกของตัวเองโชว์แผ่นอกขาวๆ ขาเรียวที่โอบรัดรอบสะโพกของชิเอลในขณะที่ชิเอลก็ไม่รีรอจะขยับแก่นกายถูไถกัน
"นายจะยั่วเกินไปแล้วนะลอร์ นี้โดนอะไรเข้าไปห้ะ..."
ลอร์งับริมฝีปากตัวเองเผยอขึ้นแล้วไล่นิ้วไปตามแผงอก ลูบต่ำเรื่อยๆจนถึงแก่นกายตัวเอง ขยับเลยไปอีกนิดขยี้จีบสีสด
"มะ มันรู้สึกแปลกๆ...ตรงนี้"
"ฉัน...เดี๋ยวฉันจะช่วยนายเอง"
ไม่รู้เขาดมกลิ่นหอมๆที่เทนทาเคิลมันปล่อยมาล่อเหยื่อรึเปล่า แต่เขากำลังลุ่มหลงกับร่างกายนี้จนเผลอพูดตามที่คิดออกไปซะหมด แถมมือมันยังเลื้อยยิ่งกว่าปลาหมึกซะอีก ลูบคลำไปตามกล้ามเนื้อที่แทบจะไม่โดนแดดเลยของลอร์
จีบสีสดที่กำลังขมิบช่างยั่วสายตาจนชิเอลส่งมือไปลูบแทนมือของลอร์ จีบสีสวยที่กำลังขยับราวกับหายใจได้ มันช่วยไม่ได้ที่เขาจะสอดนิ้วเข้าไปภายใน
"อ๊าาาาา...อาาา ฮ้าๆ...แฮ่กๆ"
ลอร์ปิดปากตัวเองกลั้นเสียงคราง ปลายนิ้วที่ถูกดูดกลืนทำเจ้าแก่นกายมันกระดกขึ้นลงเพราะแรงปรารถนา
"ชิเอล มันร้อน...อุ่นจัง"
ลอร์กระชับกอดเข้าที่คอ ดึงให้ชิเอลโน้มตัวช่วงบนเข้าไปแนบกาย ความอบอุ่นของร่างกายมันแผ่เข้าหาร่างของลอร์ แวมไพร์ตาแดงที่ตอนนี้กลายเป็นคนใสๆทำหน้ายั่วโดนธรรมชาติ
"เราชอบ...ชิเอล.."
สวบ
"อึ่ก ซี๊ดดด...อือออ"
ลอร์เงยหน้าปรือตามองชิเอลคนหล่อที่ดวงตาสองข้างเป็นสีดำสนิท ดวงตาสีแดงที่ถูกซ่อนด้วยเลนส์ซ่อนสีตาจริงๆเอาไว้ ชิเอลคลาดสายตาไม่ได้จริงๆ แล้วก็ทนไม่ได้จนเผลอเอาไอ้นั้นสอดใส่เข้าไปในตัวลอร์
"ลอร์..."
หมับ
"อึ่ก...ชิเอล อืออ อืมมม"
ลอร์ครางอยู่ข้างหูชิเอล มือมันกอดรอบคอไว้แน่นจนชิเอลขยับได้แค่ช่วงล่าง ทุกอย่างมันผ่านไปเร็วจนจำรายละเอียดไม่ได้ รู้เพียงแค่ไอ้ผนังนุ่มๆที่กำลังบีบรัดแก่นกายเขาเนี่ยมันช่างอบอุ่นแล้วยังรัดแน่นเอามากๆจนเขาหายใจลำบาก
"อืมมม ลอร์..."
ใบหน้าขาวซีดกำลังมีสีเลือดดูน่ารักขึ้นถนัดตา แกนกายที่ค่อยๆสอดเข้าไปหากแต่ก็หยุดอยู่ที่ครึ่งลำ ไม่ใช่ว่าไม่อยากสุขกว่านี้ แต่เขาคำนึงถึงคนข้างล่างที่เขา...เพิ่งเปิดบริสุทธิ์ไปแล้วมันก็อดจะกั๊กๆไว้ไม่ได้
"ชิเอล อึ่ก...อาาห์..."
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ
ในขณะที่ชิเอลจำได้เพียงใบหน้าเปี่ยมสุขของชิเอลที่คร่อมทับบนร่างกายของเขา ช่องทางที่กำลังดูดกลืนมันให้ความรู้สึกดีซะจนลอร์เผลอจิกเล็บเข้าที่แผ่นหลัง
หมับ ฟึ่บๆๆ!
จังหวะการขยับแสนเด็กน้อยที่ไม่ได้ใช้ความยาวเต็มที่ ต้องบอกว่าแค่ส่วนเปล่าเข้าไปซึมซับความรู้สึกดีๆซะมากกว่า ไอ้ความเสียวที่เบลอๆมันก็อธิบายไม่ถูก จังหวะสะโพกที่ไม่คุ้นเคยทำชิเอลเงอะงะในบางเวลา
"อ๊ะ...อ๊าาาา ดี อุ่นจัง ชิเอล...อึ่ก อ๊าาาา"
มีเพียงเสียงครางของลอร์ที่ดังทั่วป่าก่อนที่มันจะจบลงที่ความสุขสมทั้งสองฝ่าย เอาจริงๆชิเอลก็จำไม่ได้ทั้งหมดกับเรื่องที่เกิด รู้แต่...ลอร์น่ารักมากๆจนไม่อาจลืมใบหน้าเปี่ยมสุขนั้นได้เลย

ต่อกันในเว็บนะครับผม


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น